Professor Bernardo Carpiniello (Italië) stelde tijdens zijn lezing bepaalde algemene vragen die verder gingen dan de klassieke richtlijnen voor de zorg voor patiënten. Covid-19 benadrukte de kwetsbaarheid van mensen met psychische stoornissen en ook een aantal specifieke problemen. Eerst en vooral het risico dat ze niet de beste zorg krijgen omdat ze zowel aan een mentale stoornis lijden als aan covid en met een aantal obstakels moeten afrekenen zoals armoede, slechte woonomstandigheden of ongezonde voeding.

Bovendien worden sommige landen, in een situatie waarin de vraag naar intensieve zorg  groter is dan het aanbod, geconfronteerd met het tragische ethische dilemma om te kiezen wie te behandelen aangepakt door de voorkeur te geven aan gezondere en / of jongere patiënten, patiënten die meer kans hebben op genezing en werden onder meer ouderen met ernstige psychische stoornissen zoals dementie uitgesloten. In andere landen waren er ethische zorgen over het risico van onvrijwillige ziekenhuisopname van mensen met een psychische aandoening, vooral vanwege het risico dat de patiënten  zich niet aan de afstands- of andere regels houden. Maatregelen om afstand te houden gingen onder meer gepaard met een bemoeilijkte toegang tot psychiatrische zorg met het gebruik van telegeneeskunde. Die maatregel betekende dat een groot aantal patiënten  geen toegang had tot zorgverleners omwille van hun eigen mentale obstakels of het gebrek aan noodzakelijke technologieën.

Referentie: EPA 2021 abstract NPA0003.