Een nieuwe benadering bij de behandeling van chronische pijn

Het verhaal van Dan Waldrip illustreert mooi het potentieel van PRT. Dan was heel gezond tot hij op de leeftijd van 27 jaar ineens schietende rugpijn kreeg na het gras maaien. Eerst werd gedacht dat de pijn wel zou overgaan. Niet dus. Hij heeft recidiverende pijnen ontwikkeld met afwisselend episoden zonder pijn en langdurige pijnaanvallen. Gedurende meer dan 18 jaar heeft hij tal van artsen geraadpleegd en behandeling gekregen: chiropraxie, acupunctuur, kinesitherapie, pijnstillers en zelfs een magnetiseur. Dat heeft hem heel veel geld gekost, maar geen enkele behandeling heeft zoden aan de dijk gebracht. Uiteindelijk is hij de pijn gaan aanvaarden als een fataliteit.

Op een goede dag heeft hij dan een klinische studie ontdekt die een behandeling bestaande in herverwerking van de pijn heeft onderzocht. Die behandeling stoelt op de vaststelling dat chronische pijn bij veel patiënten niet het gevolg is van een persisterend lichamelijk letsel, maar wel van een ongewenste activering van de hersencircuits die te maken hebben met angst voor pijn. De behandeling wijzigt die cognitieve perceptie en beoogt de hersenen te “herprogrammeren” zodat die niet meer overal een in feite onbestaande dreiging gaan zien.

Dat is voor Dan een keerpunt geweest. In enkele weken tijd heeft hij geleerd die pijngewaarwordingen anders te verwerken, waardoor de intensiteit en de frequentie ervan sterk zijn gedaald. Naast de lichamelijke verandering heeft hij weer vertrouwen gekregen in zijn lichaam en heeft hij de activiteiten hervat die hij had stopgezet uit schrik dat de pijn erdoor zou verergeren.

PRT zou dus een nieuwe, niet-invasieve methode kunnen worden voor behandeling van chronische pijn. De methode zet in op neurowetensschappen en cognitieve therapie en biedt dus een veelbelovend alternatief voor de klassieke behandelingen.