Syndroom van Münchhausen by proxy: een ‘gemedicaliseerde’ mishandeling - gevalsbeschrijving

De oudste jongen is het slachtoffer geweest van ernstig medisch dwalen. Achtereenvolgens werd een diagnose gesteld van astma, epilepsie en ziekte van Behçet. Het kind heeft behandelingen gekregen die totaal niet nodig waren, waaronder immunosuppressiva en infusen van monoklonale antilichamen, leidende tot een progressief verlies van beweeglijkheid, waarvoor hij zelfs invalide was verklaard. Ook zijn jongere broertje heeft verkeerde diagnosen gekregen, werd geïmmobiliseerd met een rigide korset op orthopedisch voorschrift, hoewel eigenlijk geen enkele afwijking was geobjectiveerd.

De diagnose werd gesteld toen de kinderen in het ziekenhuis werden opgenomen en, gescheiden van hun moeder, na tien dagen weer normaal konden bewegen. Daarmee werd dus bewezen dat de symptomennep waren.

Het syndroom van Münchhausen by proxy kan zich ook uiten in de vorm van psychiatrische symptomen. Zo is er een geval beschreven van een adolescente bij wie ten onrechte een diagnose van schizofrenie was gesteld op grond van een manipulerend verhaal van de ouders. Pas nadat ze uit het gezin was weggehaald, kon de juiste diagnose worden gesteld. Het medisch corps zou dus zeer waakzaam moeten zijn als een patiënt incoherente symptomen vertoont en als herhaaldelijk behandelingen worden aangevraagd.

Deze casus illustreert hoe moeilijk het voor gezondheidswerkers is dat syndroom te herkennen, wat ertoe kan leiden dat de artsen zelf zonder het te willen de mishandeling soms in stand houden.