“Meneer de minister, de geneeskunde in België is een van de beste ter wereld. Onze gezondheidszorg is billijk en voor iedereen toegankelijk binnen een meer dan redelijke termijn. De patiënten kunnen vrij hun arts en ziekenhuis kiezen en ze is niet duurder dan die in onze buurlanden. Onze geneeskunde is vrij en van een hoog niveau, wat velen ons benijden. Ik heb een minister-raadgeefster bij de permanente vertegenwoordiging van Zweden in de Europese Unie in Brussel en een secretaris generaal van de Europese Commissie verzorgd. Beiden waren sterk onder de indruk van de werking van onze gezondheidszorg en vonden dat de Europese Unie het best onze Belgische gezondheidszorg als model zou nemen.
Het zijn waarschijnlijk de termen “vrije geneeskunde” en “kwaliteit”, die u ergeren aangezien u een politiek voorstelt gebaseerd op een communistisch model, waarbij alle huisartsen bandwerk zouden doen in medische huizen, die aan de patiënten worden opgelegd, en waarbij de specialisten loontrekkende ambtenaren van de Staat zouden worden.
Wat zou voor u natuurlijker zijn dan een politieke en economische ideologie te volgen die gericht is op de afschaffing van de sociale klassen? U was immers al in uw jeugd actief in de gelederen van de Revolutionaire Arbeidersbond, de Belgische afdeling van de trotskistische Vierde Internationale.1
Meneer de minister, de geneeskunde is een kunst. Wij, artsen, zijn trots geneeskunde te beoefenen op voorwaarde dat we dat vrijelijk en lege artis kunnen doen.
U hebt een licentiaat economische wetenschappen. Wat kent u echt van de medische wereld? Vanwaar die diepe minachting voor artsen? Waarom wil u ze tot slaaf maken en hun het zwijgen opleggen? U bent nochtans opgegroeid in een gezin van artsen.
Alles wat u voorstelt, staat haaks op de kwaliteit van de huidige geneeskunde. U wil besparen, maar u kiest daarvoor de verkeerde doelgroep.
Zou u niet beter eens kijken naar de ziekenfondsen? In het begin waren ziekenfondsen louter tussenpersonen tussen het Riziv en de patiënt, maar nu zijn ze stinkend rijk geworden en zijn ze volledig achterhaald. Een goed geprogrammeerde AI zou dat werk perfect kunnen uitvoeren zonder zich te verrijken op de rug van de burgers. De ziekenfondsen maken veel winst en investeren die gelden in onroerend goed. Sommige kopen zelfs ziekenhuizen en raden hun leden aan naar die ziekenhuizen te gaan voor een betere terugbetaling.
Is dat geen flagrant belangenconflict? Ziekenfondsen die het secretariaat van het Riziv verrichten, ziekenfondsen als verzekeringsinstellingen, ziekenfondsen die eigenaar zijn van ziekenhuizen en ketens van apotheken … en die daar zelfs geen belastingen op hoeven te betalen. Hallucinant.
De top van de ziekenfondsen verdient evenveel als sommige bedrijfsleiders en toch meent dat ze ons de les kunnen spellen en de mond vol hebben van “sociale gelijkheid”. Onthutsend.
De ziekenfondsen zouden de winsten, die ze al decennia lang ten onrechte hebben geïnd, geheel of gedeeltelijk kunnen terugstorten om het tekort in de gezondheidszorg terug te dringen. Dat zou volstaan om de kosten voor de gezondheidszorg grotendeels te dekken.
Maar eigenaardig genoeg durft geen enkele politicus met uitzondering van onze eerste minister zich op dat gladde ijs te begeven. Zouden de ziekenfondsen een springplank zijn voor onze verkozenen? Hebt u, meneer de minister, er ook belang bij de ziekenfondsen te behouden zoals ze zijn, en ze te verrijken?
Begin met orde op zaken te stellen in die gigantische sociale, gezondheids- en financiële oplichterij van die occulte verenigingen, die niemand durft aan te pakken, uit angst of uit eigenbelang, en die alsmaar rijker worden op de rug van de burgers.
Voor u enkele miljoenen wil afromen van de erelonen van de artsen, kan u de ziekenfondsen misschien vragen belastingen te betalen. Of beter nog, schaf ze gewoon af. Wij, artsen, zijn de eerste pijler van de gezondheidszorg. “Geen artsen, geen ziekenfondsen.”
Alle patiënten, ongeacht hun sociale achtergrond, hebben een billijke toegang tot gezondheidszorg. Het staat hun vrij om al dan niet een aanvullende verzekering af te sluiten. Maar het is totaal oneerlijk een verzekering te verkopen aan de leden en als het moment daar is, ze te zeggen: “Gebruik die verzekering vooral niet”, want anders zal het ziekenhuis u supplementen aanrekenen. En raad eens: “Wie profiteert er andermaal van de misdaad?” Het is alsof u een suite zou reserveren in een hotel en men zou u bij aankomst zeggen: “Neem toch maar een gewone kamer”. Maar u hebt die kamer (lees: de verzekering) wel betaald en u hebt er dus recht op. Dat alles maakt deel uit van een ongelooflijke manipulatie, die inspeelt op de goedgelovigheid van de mensen en een beschuldigende vinger uitsteekt naar de ‘hebzuchtige artsen die een ereloonsupplement vragen’. Zij zijn de perfecte zondebok …
Een ander spoor is dat van de “patiënten die recht hebben op een verhoogde tegemoetkoming,” en de “langdurig zieken”. Herevalueer de wijze waarop u lukraak aan sommige mensen het recht op een verhoogde tegemoetkoming geeft. “Zonder loon” betekent immers nog niet “zonder inkomen”. En gratis geneeskunde is te mijden tenzij in extreme gevallen. Dat leidt onvermijdelijk tot overconsumptie en doet het tekort nog wat toenemen. Hoeveel patiënten die recht hebben op een verhoogde tegemoetkoming, nemen geen afspraak bij meerdere specialisten tegelijk, omdat het toch gratis is? Wat de langdurig zieken betreft, is het hoog tijd dat ze van dichterbij worden gevolgd en dat ze zo snel mogelijk weer aan het werk worden gezet. De zelfgenoegzaamheid ter zake is manifest en schadelijk voor de patiënt. Bij veel patiënten onderhoudt inactiviteit de ziekte. Het is toch een verrassende vaststelling dat, nu de voorwaarden voor werklozensteun strenger zijn geworden, een aantal van die mensen ineens is overgeschakeld van een statuut van “langdurig werkloze” naar een statuut van “langdurig zieke”. Nooit, meneer de minister, zullen de Belgische artsen aanvaarden te worden behandeld zoals u dat zou willen in het kader van een dogmatische staatsgeneeskunde. U gaat de nog actieve artsen volledig demotiveren en u zal de interesse voor het beroep doen tanen.
Het resultaat van uw politiek zal desastreus zijn voor de burgers. Er zullen te weinig artsen zijn en dat tekort zal de komende jaren alleen maar toenemen. Waarom zou je nog jarenlang zware studies doen, waarom zou je je jeugd ruïneren door gedurende 9 tot 15 jaar zeer hard te werken om uiteindelijk te moeten werken als een staatsambtenaar?
Meneer de minister, het is duidelijk dat u niet heeft geprobeerd de complexiteit van ons beroep te begrijpen, noch onze verantwoordelijkheid bij het nemen van beslissingen, onze verwachtingen en onze wensen om een kwaliteitsgeneeskunde te verzekeren die toegankelijk is voor iedereen. In tegenstelling tot de boodschap die u wil geven, zijn de artsen er niet alleen op uit geld te verdienen. Hun hoofdbekommernis is de kwaliteit van de zorg en het welzijn van hun patiënten … U hebt het helemaal mis. Onze gezondheidspolitiek is pathetisch.
Meneer de minister, u verdient het niet ons te vertegenwoordigen.”
Dokter Patrick De Moor
Brief ontvangen van dr. Patrick De Moor.
¹ “Leven en werken van Frank Vandenbroucke” (archief) op de website van Knack-NL, 24 september 2011 (geraadpleegd op 18 februari 2021)
Aan collega Dr Patrick De Moor
Volmondig akkoord met uw open brief aan de Minister van Volks'gezondheid',
maar zeker niet van de gezondheid der artsen.
Het zal niet lang meer uitblijven, de gevolgen laten zich nu al voelen bij de jongere generaties.
Met waardering en beste collegiale groeten
Een arts met bijna 50 jaar praktijk (hoop dat te halen).