De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Ik denk weleens: ik stop met dit werk”, zo zegt Philippe Meersseman, intensivist en pneumoloog bij het UZ Leuven in De Morgen.
“Ik ben iemand die eigenlijk best veel kan verdragen. Maar ik merk wel dat deze crisis er toch op inhakt, bij mijn collega’s, maar zeker ook bij mij. De weerslag is veel groter dan ik had gedacht. Covid-19 zet ons al sinds januari onder druk. Eerst was er de stress van het volledig herorganiseren van ons ziekenhuis, dan de extra inspanningen leveren voor patiënten. De schrik, om zelf ziek te worden of iemand van mijn gezin te besmetten, speelde ook. Na een tijd begint dat wel te wegen.”
“In mei heb ik de terugslag gevoeld. Het aantal Covid-patiënten nam toen af, maar de activiteiten op onze dienst allesbehalve. Onze patiënten met lever-, long of bloedziekten, die tijdens de lockdown wegbleven, blijken nu opnieuw meer nood aan intensieve zorgen te hebben. We zien ook regelmatig patiënten die de zorg te lang hebben uitgesteld met ernstige gevolgen vandien.
“Ik heb tijdens de piek heel geregeld een dag én een nacht na elkaar gewerkt. En ik denk ook wel bijna elk weekend. Er is wat meer vrije tijd nu, maar ik merk dat ik thuis maar moeilijk de werkknop uitgeschakeld krijg. Als ik naar tv kijk, gaat het meteen over corona. Sinds een tijdje merk ik bij mezelf dat het tot klachten leidt. Ik heb vaker hoofdpijn, een drukkend gevoel op de borst ook. Ik heb nog altijd nachtmerries. Tijdens Covid kwam het niet in mij op, maar nu denk ik weleens: ik stop met dit werk. Al moet ik toegeven dat ik die gedachte ook voor de crisis soms al had. Vooral omdat ik de appreciatie voor ons werk steeds meer begon te missen.
“Wat wel positief is, is dat we de laatste maanden een wekelijks taartmoment hadden op de dienst. Dan was er een psycholoog bij en konden we bij hem ons hart luchten. Dat heeft mij en ook mijn collega’s al veel deugd gedaan. Ik hoop dat zo’n laagdrempelige steun aanwezig blijft, want zelf zou ik toch niet zo snel psychologische hulp zoeken, vrees ik.”
