De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Gezondheids- en sociale stelsels over de hele wereld slagen er niet in passende, medelevende zorg te verlenen aan mensen die sterven en hun families”, aldus de commissie.
“Gezondheids- en sociale stelsels over de hele wereld slagen er niet in passende, medelevende zorg te verlenen aan mensen die sterven en hun families”. Volgens een nieuwe Lancet-commissie hebben de huidige overdreven nadruk op agressieve behandelingen om het leven te verlengen, de enorme wereldwijde ongelijkheid in de toegang tot palliatieve zorg en de hoge medische kosten aan het levenseinde ertoe geleid dat miljoenen mensen aan het einde van hun leven onnodig lijden.
De Commissie roept op om de houding ten opzichte van de dood en het sterven opnieuw in evenwicht te brengen, weg van een bekrompen, gemedicaliseerde benadering naar een barmhartig gemeenschapsmodel, waarin gemeenschappen en families samenwerken met gezondheids- en sociale zorgdiensten om te zorgen voor mensen die sterven.
De Commissie, waarin deskundigen op het gebied van gezondheidszorg en sociale zorg, sociale wetenschappen, economie, filosofie, politieke wetenschappen, theologie, gemeenschapswerk, alsook patiënten- en gemeenschapsactivisten zijn samengebracht, heeft geanalyseerd hoe samenlevingen over de hele wereld tegen de dood en de zorg voor stervende mensen aankijken, en heeft aanbevelingen gedaan aan beleidsmakers, regeringen, het maatschappelijk middenveld en de stelsels voor gezondheidszorg en sociale zorg.
"Door de covid-19-pandemie zijn veel mensen de ultieme gemedicaliseerde dood gestorven, vaak alleen met gemaskerd personeel in ziekenhuizen en intensivecareafdelingen, niet in staat om met hun familie te communiceren, behalve digitaal", zegt dr. Libby Sallnow, consulent palliatieve geneeskunde en docent aan het St Christopher's Hospice en de UCL (VK) en medevoorzitter van de Commissie, "Hoe mensen sterven is de afgelopen 60 jaar drastisch veranderd, van een familiegebeurtenis met af en toe medische ondersteuning, naar een medische gebeurtenis met beperkte familieondersteuning. Er is een fundamentele herbezinning nodig op de manier waarop wij voor de stervenden zorgen, op onze verwachtingen rond de dood en op de veranderingen die in de samenleving nodig zijn om onze relatie met de dood weer in evenwicht te brengen."