De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Veel aandacht gaat naar IC-artsen, weinig naar huisartsen en kinderartsen die in de eerste lijn staan, zo zegt een arts en professor in de huisartsgeneeskunde in de BMJ.
Veel aandacht gaat naar IC-artsen, weinig naar huisartsen en kinderartsen die in de eerste lijn staan, zo zegt een arts en professor in de huisartsgeneeskunde in de BMJ.
“Sinds de covid-19 crisis horen veel over dappere, uitgeputte spoedartsen en personeel. Zelden gaat het over een veel grotere groep artsen die ook in de frontlinie staan, de huisartsen en kinderartsen.” Dat zegt Douglas Kamerow, professor in de huisartsgeneeskunde aan Georgetown University in de BMJ.
“In de VS zijn er meer dan twee keer zoveel huisartsen als urgentieartsen en bijna drie keer zoveel kinderartsen, van wie de meesten uitsluitend in de eerstelijnszorg werken.
Wat gebeurt er in de eerste lijn? Ik sprak met vrienden en collega's in de eerste lijn om erachter te komen en ik hoorde drie hoofdpunten. Dramatische veranderingen in de praktijk zijn zeer snel gekomen, zonder veel voorbereiding vooraf. De autoriteiten hebben weinig hulp of zelfs maar duidelijke begeleiding gegeven. En de resulterende veranderingen verschillen sterk per praktijkstructuur.
Het belangrijkste dat u moet begrijpen over systematische veranderingen in de gezondheidszorg in de VS, is natuurlijk dat we hier niet één enkel gezondheidszorgsysteem hebben. Een medische praktijk in de eerstelijnszorg kan een kleine, eigen groep zijn, onderdeel van een groter ziekenhuissysteem, eigendom van de staat of de federale overheid, of een non-profitorganisatie die eigendom is van de gemeenschap. Huisartsen kunnen bijvoorbeeld hun praktijk met volledige bevoegdheid bezitten om praktijkbeleid vast te stellen en te wijzigen, of het kunnen loontrekkende werknemers zijn die het klinische team leiden, maar weinig of geen zeggenschap hebben over het management. Dit betekent dat er dramatische verschillen zijn in hoe praktijken hebben gereageerd op de coronavirusepidemie en wat hun artsen van die veranderingen vinden.
Het is een erg moeilijke tijd voor eerstelijnsgeneeskunde die baat zou hebben bij duidelijke beleidsbegeleiding en financiële hulp om de juiste, veilige zorg te bieden die alle patiënten nodig hebben en verwachten.”
