De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
"De terughoudendheid van artsen om mogelijke problemen te bespreken laat een generatie vrouwen in de steek", zo verwittigen twee chirurgen in de British Medical Journal.
Anale geslachtsgemeenschap komt steeds vaker voor bij heteroseksuele paren. Binnen de populaire cultuur heeft het zich verplaatst van de wereld van de pornografie naar de mainstream media. Het wordt niet langer beschouwd als extreem gedrag, maar wordt steeds meer geportretteerd als een gewaardeerde en plezierige ervaring.
De individuele motivatie varieert. Jonge vrouwen noemen plezier, nieuwsgierigheid, het behagen van mannelijke partners en dwang als factoren. Tot 25% van de vrouwen die ervaring hebben met anale seks, zegt minstens één keer onder druk te zijn gezet. Tv-shows als Sex and the City en Fleabag kunnen de druk onbewust opvoeren, omdat ze anale seks in heteroseksuele relaties lijken te normaliseren of het er pikant en gewaagd uit laten zien.
Anale geslachtsgemeenschap wordt beschouwd als een riskant seksueel gedrag omdat het vaak gepaard gaat met alcohol, drugsgebruik en meerdere sekspartners. Maar het wordt ook in verband gebracht met specifieke gezondheidsproblemen. De afwezigheid van vaginale afscheiding, meer traumatische schaafwonden en het minder gebruik van condooms verhogen het risico op seksueel overdraagbare aandoeningen en anale maligniteiten. Anale pijn, bloedingen en kloven komen ook voor als gevolg van anale geslachtsgemeenschap.
Vrouwen die anale geslachtsgemeenschap hebben, hebben een verhoogd risico op fecale incontinentie en beschadiging van de anale sluitspier. Vrouwen lopen een hoger risico op incontinentie dan mannen. Vrouwen hebben minder stevige anale sluitspieren en een lagere druk op het anale kanaal dan mannen, waardoor de schade die door anale penetratie wordt veroorzaakt, groter is. De pijn en het bloedverlies die vrouwen na anale seks melden, wijzen op een trauma, en de risico's kunnen nog groter zijn als anale seks onder dwang plaatsvindt.
Een doeltreffende behandeling van anorectale aandoeningen vereist inzicht in de onderliggende risicofactoren en een goede anamnese is van essentieel belang. Anders is de kans groot dat patiënten zich herhaaldelijk met dezelfde symptomen presenteren. Vragen stellen over anale seks is een standaardpraktijk in de urogenitale geneeskunde, maar minder gebruikelijk in huisartspraktijken en colorectale klinieken. Behandelaars kunnen terugschrikken voor deze gesprekken, onder invloed van maatschappelijke taboes. Maar omdat tegenwoordig zo'n groot deel van de jonge vrouwen anale seks heeft, worden vrouwen die zich met anorectale klachten melden, blootgesteld aan gemiste diagnoses, zinloze behandelingen.
Meer lezen
https://www.bmj.com/content/378/bmj.o1975
