De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Nederlandse huisartsen hebben een lijst opgesteld van dertig handelingen die zij beter zouden kunnen laten. Adviezen die er maar beter ook in België komen, zeggen experts in De Standaard.
“We weten het eigenlijk al lang, maar toch doen we het nog.” Zo vat professor huisartsgeneeskunde Bert Aertgeerts (KU Leuven) de nieuwe ‘beter-niet-doen-lijst’ voor Nederlandse huisartsen samen. “Dat is het grote probleem met artsen: we doen de dingen zoals we ze tien, twintig, dertig jaar geleden hebben geleerd. En die blijven we doen. Ja, er zijn bijscholingen. Maar blijkbaar volstaat dat niet. Niet bij de specialisten, en niet bij de huisartsen.”
Dertig items staan er op de lijst die onderzoekers van het Radboudumc en het Nederlands Huisartsen Genootschap vrijdag publiceerden. “De selectie van 30 niet-doen-aanbevelingen geeft inzicht in de zorg waar huisartsen het belangrijk vinden om terughoudend te zijn. De lijst maakt huisartsen en patiënten bewust van niet-gepaste zorg en geeft aan waar patiënten nog beter geïnformeerd kunnen worden over passende zorg. Tevens kan de lijst gebruikt worden om het volume van niet-gepaste zorg in kaart te brengen en de druk op de zorg te verminderen. Dat inzicht is nodig om te weten welke niet-gepaste zorg als eerste moet worden verminderd om ruimte vrij te maken voor meer passende zorg”, aldus het Nederlands Huisartsen Genootschap.
De dertig aanbevelingen:
https://www.standaard.be/cnt/dmf20220604_93057165
deze lijst behelst eveneens een globale beperking in de therapeutische vrijheid van de huisarts die reeds aan de hand van de repetitieve bijscholingen wegwijs heeft in deze materie. Met het opleggen van restricties is dit eerder een budgettaire besparing dan een logische reflexie in volksgezondheid. Dit is andermaal de kennis van de huisarts fnuiken of ridiculiseren en zet tevens de deur open naar een verzekeringstechnische problematiek of een "treatment by neglect" waarbij de patiënt andermaal het slachtoffer is.
Beste collega, ik zou deze lijst toch maar eens goed lezen en er rekening mee houden in de praktijk. Een probleem is ook dat wij de patiënt moet meenemen in het verhaal. Naast placebo is er immers ook het nocebo effect in die gevallen waar de patiënt een actieve behandeling verwacht maar de huisarts op dat verzoek niet in gaat. Daarnaast zijn dergelijke richtlijnen geen evangelie en geen dwingend carcan maar alleen een leidraad en dat zou best ook zo blijven. Dat kan best door er in de praktijk wel degelijk rekening mee te houden en niet door de waarde ervan te ontkennen ... denk ik. Eigen ervaringen zijn waardevol, maar EBM informatie die in dergelijke richtlijnen wordt gepubliceerd zijn misschien toch nog een trapje hoger. Ook zijn ze voorwerp van voortschrijdend inzicht en worden ze daardoor regelmatig herzien.