De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Het merendeel van de artsen wordt voor een stuk betaald in functie van de gepresteerde akten”, zo zegt gezondheidseconoom Dominique Vandijck (UGent)op VRT NWS.
In België worden er veel meer operaties aan de meniscus uitgevoerd dan in andere landen, terwijl dat niet altijd aangewezen is. Daarom legt het Riziv orthopedisten een quotum op voor kijkoperaties aan de knie. Het is de eerste keer ooit dat artsen zo'n beperking krijgen opgelegd. Mogelijk is het niet de laatste keer, want er zijn nog wel ingrepen die (te) vaak gebeuren in ons land, volgens gezondheidseconoom Dominique Vandijck (UGent).
Het is voor het eerst in ons land dat zo'n quotum ingevoerd wordt, maar hoogstwaarschijnlijk niet voor het laatst: "Er wordt hier een precedent geschapen, want er zijn nog wel wat ingrepen bij de orthopedie die vaak en misschien te vaak gebeuren. Ik denk bijvoorbeeld aan polsoperaties", zegt Vandijck.
Ook in andere disciplines zijn er bepaalde ingrepen die heel vaak worden uitgevoerd, mogelijk meer dan echt aangewezen. Vandijck heeft het dan over ingrepen van neus-, keel-, oorartsen, oogchirurgen, maar ook gynaecologen en cardiologen voeren soms heel erg veel ingrepen uit. In ons land hebben bijvoorbeeld meer mensen een pacemaker dan in andere landen.
Er zijn verschillende verklaringen waarom er in ons land zoveel heelkundige ingrepen worden uitgevoerd. Volgens gezondheidseconoom Dominique Vandijck spelen de snelle wetenschappelijke ontwikkelingen binnen de geneeskunde een belangrijke rol.
"Het aantal mogelijkheden om beter en sneller te diagnosticeren én in te grijpen groeit heel snel, zo creëer je soms een aanbodgeïnduceerde vraag", waarbij de patiënt meer zorg krijgt dan hij misschien zou willen als hij over de nodige kennis zou beschikken.
Centrale speler in dit verhaal is de arts. De arts is diegene die beslist of er al dan niet een operatie nodig is en volgens Vandijck zouden sommige artsen nog bewuster met die keuze moeten omgaan. Er zijn echter wel enkele obstakels waardoor die keuze niet altijd evident is. "We moeten voor een stuk kijken naar het financieringssysteem. Het merendeel van de artsen wordt voor een stuk betaald in functie van de gepresteerde acten."
Een ander financieringssysteem zou dus soelaas kunnen bieden: "Het is belangrijk dat artsen de tijd kunnen nemen om patiënten te informeren en alle opties te presenteren. Dat soort intellectuele prestaties zou ook op een bepaalde manier gehonoreerd moeten worden", vindt Vandijck.
Ik durf het bijna niet te schrijven
Er bestaat over verkwisting een boek.
Het is niet enkel een financieringsproblematiek,
er zijn ook studie protocollen die geen plaats krijgen in het bestek,......
Er is het idee dat met meer de gezondheidszorg ook beter wordt.
Objectieve cijfers ontkrachten dit.