We zijn verheugd om u mee te delen dat het jaarlijkse congres «De ontmoetingen van Endocrinologie-Diabetes » zal plaatsvinden op zaterdag 29 november in het Holiday Inn Brussels Airport hotel, evenals online.
Dit evenement, georganiseerd door de vzw EDUETHICS, samen met Professoren Christophe De Block (UZ Antwerpen) en Régis Radermecker (U Liège), is een must geworden voor huisartsen en praktiserende diabetologen.
Er zal aandacht zijn voor de endocrinologie in de brede zin van het woord, maar ook voor de behandeling van diabetes die zoals de afgelopen jaren duidelijk werd constant evolueert. Een niet te missen afspraak voor zorgprofessionals die de levenskwaliteit van het almaar stijgend aantal diabetespatiënten ten goede zal komen.









Helaas is het een kwestie van tijd vooraleer deze trend zich overal in Vlaanderen zal doorzetten ,oude soloartsen met grote praktijken stoppen en worden niet vervangen; jonge artsen gaan voor een groepsprakijk en een nine to five job waardoor veel patienten dezelfde dag niet meer terecht kunnen en soms een week moeten wachten eer ze een plaats krijgen om te consulteren.
Daar patienten toch nog heel vaak een ziektebrief nodig hebben voor het werk belasten ze de overige dokterspraktijken of de avondwachtdienst hiermee als ze bij de eigen huisartspraktijk niet terecht kunnen.Huisbezoeken worden nog minimaal verricht ,terwijl de bevolking aan een snel tempo veroudert en dit gaat zijn gevolgen hebben op lange termijn :meer ernstige pathologie gaat laattijdig ontdekt worden en patienten gaan nog meer hulpbehoevend worden en in het rustoord terechtkomen,waar de zorg navenant wordt door geld-en personeelsgebrek,met onbetaalbare facturen voor de gewone man.
De numerus clausus,de toenemende specialisering van artsen en het jarenlange misprijzen van de huisartsgeneeskunde heeft dit allemaal in de hand gewerkt.
Er zijn genoeg artsen,maar veel teveel specialisten,vroeger was er 1 cardioloog binnen het ziekenhuis ,1 internist,1 orthopedist, nu zijn er tientallen binnen hetzelfde ziekenhuis en ieder heeft zijn eigen subspecialisme,naar de huisartsgeneeskunde is jarenlang met misprijzen gekeken en de verdienste voor hard en langdurig werk van 12 - 13 uur/Dag is niet in verhouding tot de honoraria van de tweede lijn.
Een dringende opwaardering van het beroep huisarts dringt zich dan ook op .
Jonge artsen moeten gemotiveerd worden om zich te vestigen in artsenarme gemeenten en de mogelijkheid is er om per regio te werken met externe gesubsidieerde wachtposten om patienten zonder huisarts op te vangen overdag met maximale ondersteuning met eveneens artsen ook uit de tweede lijn .
Er zullen jaren voor nodig zijn om de scheefgetrokken toestand recht te zetten ,maar waar een wil is is een weg.
Helaas is die wil van vooruitwillen ,het terug aantrekkelijk maken en opwaarderen van het beroep huisarts er jaren niet geweest en zitten we nu met de gevolgen
ervan .Laat ons hopen dat de overheid dit ook gaat inzien en ons maximaal ondersteunt.