De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Waar vergelijken we als artsen ons huidige salaris mee? Met historische niveaus, andere landen, de privé sector of andere beroepen in de publieke sector?”
“Waar vergelijken we als artsen ons huidige salaris mee? Met historische niveaus, andere landen, de privé sector of andere beroepen in de publieke sector?”, zo vraagt dr. David Oliver in de BMJ.
In november 2022 concludeerde een rapport van de Nuffield Trust dat van 2010-11 tot 2021-22 de salarissen van klinisch personeel in de NHS in verhouding tot de kosten van levensonderhoud met 5-12% waren gedaald, waarbij artsen het hardst waren getroffen, en het zou nog verder dalen. Het Office for National Statistics meldde ook dat in 2022 de lonen in de particuliere sector in reële termen met 6,9% waren gestegen en die in de publieke sector slechts met 2,7%, hoewel beide achterbleven bij de inflatie.
Zoals Burn-Murdoch en anderen duidelijk hebben gemaakt, heeft een groot aantal factoren bijgedragen aan het dalende moreel, de tevredenheid en het behoud van het personeel van de NHS. Maar met de restauratie van de salarissen als centrale eis van de BMA is het de moeite waard om erover na te denken. We zitten ver onder historische vergelijkingen - hoewel, teruggaand tot 2008, de regeringen van Tony Blair en Gordon Brown toezagen op aanzienlijke stijgingen in reële termen van de salarissen voor artsen. We zijn ook van gratis universitair onderwijs overgegaan op cursusgeld en studieschuld voor artsen in opleiding, en van gratis of zwaar gesubsidieerde ziekenhuisaccommodatie en parkeergelegenheid voor roterend personeel op kosten die uit eigen zak moeten worden betaald. De kosten van online opleidingsportfolio's zijn toegevoegd aan de traditionele kosten van examens, cursussen, registratie en lidmaatschap van colleges of specialisatieverenigingen, en de budgetten voor studieverlof zijn gekrompen (hoewel sommige hiervan kunnen worden geclaimd als persoonlijke belastingaftrek).”
Meer lezen
https://www.bmj.com/content/382/bmj.p2194
Het is normaal dat je betaald wordt voor wat je werkt. Het kan niet dat een arts die maar 6 uur per dag werkt even veel werkt dan één die 13 uur per dag werkt. Evengoed kan het niet dat befrologen 4 x zo veel verdienen, dan andere disciplines voor even lang werken.
Conclusie: noch forfaitaire betaling, noch excusief per prestatie betaling is zaligmakend. Het zal een gezonde mix moeten zijn van beide, gecombineerd met een complete heriening en modernisering van de nomenclatuur en dat zal niet over één nacht ijs gaan.