De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Huisarts Henri Dhollander (72) is al zeven jaar de pensioenleeftijd voorbij en nog doet hij elke voormiddag consultaties, elke namiddag huisbezoeken en ’s avonds gaat de wachtzaal opnieuw open.
Hij werkt in Aalst, in een van de vele ‘donkerrode zones’ die aangeduid als problematisch qua huisartsentekort. “Hoe dit op te lossen? Meer artsen of: meer werken”, zo zegt de dokter in Het Laatste Nieuws.
Hij is al 48 jaar huisarts, afgestudeerd in ’76 en inmiddels al zeven jaar de pensioenleeftijd voorbij. “In 2006 is mijn vrouw, die ook huisarts was, door ziekte moeten stoppen. Mijn dochter Karen kwam erbij. Anderhalf jaar heeft ze hier gewerkt. Toen gaf ze het op. Want ze huwde, kreeg kinderen en het werd haar te druk met de wachtdiensten erbij. Zij is in feite het prototype dokter dat het huisartsentekort mee veroorzaakt. Ze is dan arbeidsgeneesheer geworden, en nu dokter-adviseur voor de CM. Niet dat ze dat liever doet, maar zij wist graag aan het begin van de dag hoeveel en welke patiënten ze ging zien — volgens een vaste agenda. Terwijl ik het juist best spannend vind niet te weten wie er nu weer allemaal in mijn wachtzaal belandt.”
“Het beroep van huisarts vervrouwelijkt en er is de numerus clausus. Maar zijn er huisartsen te kort? Ja en neen. Ze werken vaak te weinig. Ze zijn niet meer zo zot als onze generatie dokters, de zelfstandige einzelgängers die altijd oneindig veel uren klopten
Meer lezen
