De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Het is een dubbel verhaal, vind ik. Enerzijds kun je redeneren: waarom zou een specialist zoveel moeten verdienen?, zo zegt dr. Sara De Boey.
Het is een dubbel verhaal, vind ik. Enerzijds kun je redeneren: waarom zou een specialist zoveel moeten verdienen?, zo zegt dr. Sara De Boey, die u wellicht kent van haar deelname aan Kamp Waes, in Humo. “Maar tegen het moment dát die gespecialiseerde arts een hoog loon krijgt, is hij of zij vaak al halverwege de dertig. Iemand die economie studeert, zal in zijn twintigerjaren misschien al enkele keren promotie maken en dus meer gaan verdienen. Je werkt dus wel jarenlang ontzettend hard voor iets waar je pas vrij laat de vruchten van begint te plukken.
“Als je mijn uurloon nu zou berekenen, verdien ik minder dan een doorsneebediende. Er zijn echt wel andere sectoren waarin je voor minder werk hetzelfde geld kunt verdienen. Dan helpt het natuurlijk wel als je weet dat er in de toekomst een financiële beloning volgt. Dus zijn die excessen nodig? Nee, maar die lonen volledig terugschroeven lijkt me ook geen goed idee. Je moet mensen toch ook kunnen blijven motiveren om zo lang te studeren, om al die uren te kloppen, vind ik.”
“Sinds kort is het maximale aantal uren begrensd op zestig uur per week. Dat is een goede zaak, want vroeger gebeurde het veel vaker dat arts-assistenten echt werden uitgebuit op de werkvloer. Soms moesten ze 24 of 48 uur aan een stuk doorwerken. Door aan ‘Kamp Waes’ mee te doen, weet ik nu dat je na drie dagen wakker te zijn echt niet meer even fris bent. Bovendien: zou jij je willen laten opereren door een chirurg die al twee dagen geen oog heeft dichtgedaan?”
Meer lezen
