Een geneesmiddel voor de ziekte van Parkinson zou verergering van leeftijdsgebonden maculadegeneratie kunnen tegengaan

Er bestaat nog geen in opzet curatieve behandeling voor een droge leeftijdsgebonden maculadegeneratie. De neovasculaire vorm daarentegen kan worden afgeremd met regelmatige injecties in het oog van de patiënt. Die injecties zijn noodzakelijk, maar kunnen een zware therapeutische belasting zijn. We moeten dus blijven zoeken naar andere oplossingen voor die patiënten.

In eerdere epidemiologische studies is een mogelijke correlatie vastgesteld tussen de ziekte van Parkinson en een lager risico op neovasculaire leeftijdsgebonden maculadegeneratie. In een nieuwe studie hebben vorsers de mechanismen geanalyseerd die die mogelijke bescherming zouden kunnen verklaren.

In cellulaire en diermodellen hebben de wetenschappers aangetoond dat L-dopa, dat wordt gebruikt bij de behandeling van de ziekte van Parkinson, de DRD2-receptor activeert. Die receptor blokkeert de vorming van nieuwe bloedvaatjes in het oog, een sleutelproces bij de pathogenese van neovasculaire leeftijdsgebonden maculadegeneratie.

Daarna heeft de groep de gegevens over de gezondheid doorgenomen van meer dan 200 000 patiënten met een neovasculaire leeftijdsgebonden maculadegeneratie in Frankrijk. Ze hebben daarbij vastgesteld dat de patiënten die L-dopa of andere geneesmiddelen die de DRD2-receptor remmen, innamen voor behandeling van de ziekte van Parkinson, pas later een neovasculaire leeftijdsgebonden maculadegeneratie ontwikkelden en minder intravitreale injecties nodig hadden.