De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Volgens een nieuwe studie verschilt het aantal pogingen dat je moet ondernemen om van een verslaving af te geraken, naargelang van het verslavende middel. Stopzetting van een verslavend middel is geen lineair proces, maar gaat vaak gepaard met terugvallen. Middelenmisbruik is immers een chronische recidiverende stoornis.
Voor hun studie hebben de vorsers de antwoorden geanalyseerd van 344 deelnemers aan de International Quit & Recovery Registry, een gegevensbank die is opgericht om een beter inzicht te krijgen in het ontwenningsproces. Bij verslaving aan opioïden en pijnstillers zijn meer pogingen nodig om ervan af te geraken. Hallucinogenen kunnen gemakkelijker worden stopgezet. Bij een verslaving aan alcohol of stimulerende middelen moet je meer pogingen ondernemen dan bij een verslaving aan nicotine, cannabis of cocaïne.
De middelen die het moeilijkst zijn stop te zetten wegens ernstige lichamelijke afkickverschijnselen (pijn, nausea, angst), zijn ook diegene die het vaakst gepaard gaan met relapsen. Sommige middelen zijn moeilijker stop te zetten dan andere en het is niet voor iedereen even gemakkelijk of even moeilijk. Je kan dus niet bij elke verslaafde eenzelfde beleid voeren.
“Verslaving is geen acuut probleem, maar een chronische ziekte, waarvan het traject erg wisselend kan zijn”, legt Rafaela Fontes, hoofdonderzoekster van de studie uit. Volgens Allison Tegge, coauteur, is het belangrijk daar een beter inzicht in te krijgen om de interventie dienovereenkomstig aan te passen en verslaafden effectiever te kunnen ondersteunen tijdens het ontwenningskuur.
Hier klikken om er meer over te vernemen.
