De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Julie Hourmont, tandarts in een privépraktijk, illustreert aan de hand van een concreet voorbeeld de beperkingen van het wetsontwerp van minister Frank Vandenbroucke. De plafonnering van de honorariumsupplementen dreigt negatieve invloed te hebben op de behandeling van tal van aandoeningen waaronder tandenknarsen, een probleem dat alsmaar vaker te wijten is aan stress.
“De ‘ziekte’ van de eeuw in de tandheelkunde is tandenknarsen (bruxisme). Onze maatschappij vormt een alsmaar grotere mentale belasting. Onze hersenen zijn eigenlijk nooit echt in rust.
Ik stel veel stress vast bij een groot aantal patiënten. Die stress is soms zichtbaar en wordt soms geïnterioriseerd en veroorzaakt sterkere contracties van de kaken met daardoor pijn aan de musculus masseter en de musculus temporalis. Vaak denkt de patiënt dan dat hij migraine of tandpijn heeft.
De pijn kan aanhouden, zelfs na magnesiumkuren of kinesitherapiesessies. De oplossing die wij dan aanreiken, is ’s nachts een Michigan-goot tegen tandenknarsen dragen. Zo’n knarsbitje verhindert een volledige occlusie van de mond en dus een totale contractie van de bovenvermelde spieren.
Een knarsbitje is zeer effectief. De terugbetaling binnen de conventie is echter lager dan wat ik aan mijn prothesist moet betalen voor het maken ervan. Bovendien moet de patiënt twee keer op spreekuur komen: een eerste keer om de afdruk te maken en een tweede keer voor overhandiging van het knarsbitje. Als de prijs die wordt opgelegd door de conventie, de norm wordt, zal ik die behandeling, die mijn patiënten nochtans nodig hebben, onmogelijk nog kunnen voorschrijven zonder honorariumsupplement
Ik hoop echt dat we de zaken in de goede richting kunnen stuwen.”
Referentie: Belgische Unie van Gezondheidswerkers.
