De hervorming van Vandenbroucke: een logopediste waarschuwt voor excessen en gevaren voor de patiënten

Ik werk al meer dan 15 jaar als logopediste. Ik heb dat gedurende meer dan 10 jaar voltijds gedaan en werk sinds 4 jaar ook privé. Over verloop van jaren heb ik heel wat ongerijmdheden vastgesteld in de wetgeving. Er gaapt een kloof tussen de beslissingen die de overheid neemt, en de werkelijkheid op het terrein.

Logopedisten werken enkel op medisch voorschrift. Een eerste risico van de hervorming is dat de wachtlijst bij de specialisten zal toenemen, waardoor de patiënten pas later naar een logopedist worden verwezen. Er is nu al een probleem bij vermoeden van een zwaardere aandoening. De wachttijd voor een afspraak bij een kinderneuroloog bedraagt immers al een tot anderhalf jaar. Voor een afspraak bij een neus-keel-oorarts moet je gemiddeld 6 maanden wachten. Enkele jaren geleden was dat 2 maanden. Wat zal er gebeuren als de artsen verplicht worden hun deuren te sluiten?

Ik maak me ook zorgen over het maximum aan de honorariumsupplementen dat we mogen aanrekenen. Ik ben niet-geconventioneerd. Ik bepaal mijn honorarium naargelang van de kosten, met name de kosten van de (zeer dure) apparatuur die ik voor mijn werk nodig heb. Zal ik mijn materiaal moeten verkopen en werken met een notitieblokje en een potlood?

Ik heb gedurende meerdere jaren deelgenomen aan de debatten in de conventiecommissie. Het verontrust me dan ook dat er minder overleg zal plaatsvinden en dat het overleg sterk zal worden vereenvoudigd. Vereenvoudigen is maar zelden in het voordeel van de zorgsector. Het lijkt erop dat het vooral de bedoeling is de minister de mogelijkheid te bieden de zaken in handen te nemen. Dat alles ongestraft. Leven we echt nog in een democratie?”