De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
AD(H)D (aandachtstekortstoornis met of zonder hyperactiviteit) werd lang beschouwd als een probleem van onhandelbare kinderen, vooral jongens. Nu wordt die diagnose alsmaar vaker gesteld bij volwassen vrouwen. Volgens de CDC wordt de diagnose van ADHD bij miljoenen vrouwen laat gesteld, vaak pas na meerdere jaren verwarring, uitputting en verkeerde psychiatrische sporen.
Dat is toe te schrijven aan een betere bewustwording van het publiek, de ontwikkeling van telegeneeskunde en erkenning van het feit dat die diagnose historisch bij vrouwen vaak is gemist. Bij meisjes uit ADHD zich vaak in “onoplettendheid”: verstrooidheid, desorganisatie, vergeten, moeilijk een taak kunnen starten of afmaken. Hun symptomen vallen minder op dan die van hyperactieve jongens, worden vaak niet opgemerkt of geïnterpreteerd als mijmeren, angst of depressie.
Vrouwen leren ook hun problemen te maskeren. Ze compenseren dat met een extreem perfectionisme of een sterke investering op school en in het beroep ten koste van een sterke mentale vermoeidheid. Veel vrouwen storten in op volwassen leeftijd, als de maatschappij en het gezin meer eisen stellen.
Als de diagnose niet wordt gesteld, kan dat ernstige gevolgen hebben: hoger risico op depressie, eetstoornissen, middelenmisbruik en zelfdoding. Volgens een Canadese studie heeft bijna een kwart van de vrouwen met ADHD al een zelfmoordpoging ondernomen. Als de diagnose niet is gesteld, is de vroegtijdige sterfte ook hoger bij vrouwen dan bij mannen.
Experts betreuren dat de opleiding van psychiaters wat dat betreft, te wensen overlaat: ze krijgen maar enkele uren les over ADHD bij volwassenen. En de verwarring wordt nog aangewakkerd door de sociale media, die veel video’s verspreiden die de complexiteit van het probleem minimaliseren.
Hier klikken om er meer over te vernemen.