Werkhervatting na borstkanker: meer stress en soms discriminatie

Volgens het CanWork-programma, dat loopt aan het Trinity College Dublin, is werkhervatting vaak een belangrijk psychologisch keerpunt. “De vrouwen denken dat alles weer normaal wordt als de behandeling gedaan is, maar onderschatten de vermoeidheid, het verminderde concentratievermogen en het verlies van vertrouwen”, aldus professor Deirdre Connolly, ergotherapeute en hoofd van het project.

Het CanWork-programma omvat een begeleiding van zes weken om vrouwen die borstkanker hebben overleefd, progressief te reïntegreren op de werkvloer. De deelneemsters leren hoe ze de vermoeidheid en de cognitieve stoornissen moeten aanpakken en hoe ze hun werkritme kunnen aanpassen.

Sommige vrouwen zoals Marcella McDonnell verkiezen het werk gedeeltelijk te hervatten om niet meteen alles te moeten geven. “In het begin was dat zwaar. Ik was zenuwachtig, ik was bang dat ik me de voornamen van mijn collegae niet meer zou herinneren.” Anderen zoals Una Ryan hebben geopteerd voor jobsharing om energie te sparen: “Het programma heeft me een veilige ruimte geboden om in interactie te treden met andere vrouwen die hetzelfde meemaakten.”

De onderzoekers onderstrepen dat de cognitieve functies na een kankertherapie vaak niet goed zijn: moeilijk kunnen plannen, geheugenproblemen, moeilijk kunnen multitasken. Daar komen nog de chronische vermoeidheid en de spanningen in het gezin bij, die het risico op overbelasting verhogen.

De meeste werkgevers staan positief ten aanzien van werkhervatting, maar sommige vrouwen worden blijkbaar toch uitgesloten van bepaalde taken of professionele opportuniteiten. CanWork pleit dan ook voor een betere bewustmaking van de bedrijven en een inclusievere reïnsertiepolitiek met het oog op een duurzame en respectvolle werkhervatting.