Ziekte van Chagas: is de ziekte endemisch in de Verenigde Staten?

Een overzichtsartikel van Amerikaanse vorsers stelt dat echter ter discussie. De auteurs voeren een groot aantal gegevens aan, waaruit blijkt dat de parasiet Trypanosoma cruzi stabiel circuleert in het zuiden van de Verenigde Staten in de vorm van boscycli, waarin vectorinsecten (triatomine-insecten), wilde dieren, huisdieren en, weliswaar veel minder, maar toch, plaatselijk geïnfecteerde mensen.

Triatominae, ook ‘kissing bugs’ genoemd, worden nu gerapporteerd in 32 staten. 9 van de 11 geregistreerde species zijn geïnfecteerd met T. cruzi en 30% tot meer dan 50% van de beten veroorzaakt een infectie. Meerdere species komen voor in woongebieden van de mens en verhogen het potentieel van vectoriële overdracht. Er zijn massale dierlijke reservoirs: buidelratten, wasberen, coyotes, gordeldieren en huishonden. Meer dan 17 zuidelijke staten kennen een hoge prevalentie van infectie, in die mate dat er zelfs haarden van de ziekte van Chagas bij honden gedocumenteerd zijn, met name in Texas. Er zijn ook besmettingen gemeld bij dieren in dierentuinen en primaten die worden gebruikt voor researchdoeleinden. De parasiet is dus ecologisch sterk verankerd.

In minstens acht staten van de Verenigde Staten zijn autochtone gevallen (zonder reis naar een endemisch gebied in Latijns-Amerika) bij de mens gedocumenteerd. In Texas is het sinds 2013 verplicht de ziekte aan te geven, en daar wordt een continue stroom van gevallen gerapporteerd. De auteurs herinneren eraan dat de artsen er zich daar niet goed van bewust zijn en dat de diagnostische middelen complex zijn. Dat samen met het ontbreken van nationale meldingsplicht leidt ertoe dat de diagnose vaak niet wordt gesteld. Volgens de vorsers is de ziekte van Chagas laaggradig endemisch of “hypo-endemisch” in de Verenigde Staten: constante aanwezigheid van transmissiecycli, grote dierlijke reservoirs, sterk verspreide geïnfecteerde vectoren en regelmatige autochtone gevallen bij de mens. De morbiditeit is weliswaar lager dan in bepaalde streken van Latijns-Amerika.

Stellen dat de ziekte niet-endemisch is in de Verenigde Staten onderhoudt volgens de auteurs de illusie dat de ziekte van Chagas enkel een importziekte is en remt de surveillance, de opleiding van gezondheidswerkers en de financiering van epidemiologisch en sociaal onderzoek af. Dat laatste is nochtans noodzakelijk voor de populaties die het hoogste risico lopen. Erkennen dat de ziekte van Chagas endemisch is in de Verenigde Staten is van cruciaal belang om de globale gezondheidsdoelstellingen te realiseren en om plaatselijke preventieve, diagnostische en therapeutische strategieën te ontwikkelen in het kader van een “One Health”-benadering. Dat is nodig om de internationale doelstellingen in de strijd tegen die verwaarloosde tropische ziekte, die dus eigenlijk geen louter tropische ziekte meer is, te verwezenlijken.