Als het hart zijn redenen heeft … belang van interventies op het koppel in de cardiologie

De auteurs hebben 16 publicaties van 12 gerandomiseerde studies doorgenomen om het nut te evalueren van overwegend verpleegkundige programma’s gericht op het gedrag (voeding, roken, lichaamsbeweging, therapietrouw) met deelname van de partner aan minstens de helft van de sessies. Die deelname had vooral gunstige invloed op het gezondheidsgedrag: in 77% van de studies was minstens één element van het gedrag verbeterd. De effecten op de geestelijke gezondheid waren wisselend, maar er was toch een veeleer positief effect op depressieve symptomen. Ook zijn cardiovasculaire verbeteringen waargenomen zoals een verbetering van de serumlipiden, maar dat was niet altijd zo, en de kwaliteit van de relatie, die weinig is onderzocht (drie studies), verbeterde er niet door.

Allesbehalve denderende resultaten dus. Volgens meerdere experts is dat toe te schrijven aan het feit dat de follow-up vaak te kort was om een verschil in cardiale accidenten te detecteren.

De auteurs stellen een stapsgewijze aanpak voor: een relatie vaststellen en de kwaliteit ervan beoordelen, educatie over sociale ondersteuning versterken en daarna zo nodig verwijzen naar een relatietherapeut om de context waarin de patiënt het ziekenhuis verlaat, te verbeteren.