Apixaban vs. aspirine bij subklinische AF

Een subanalyse van 3961 patiënten beschrijft in detail het profiel, de plaats en de factoren die samenhangen met ernstige bloedingen, tijdens behandeling met apixaban versus aspirine.

In het totaal hebben 133 patiënten minstens één ernstige bloeding vertoond: 86 in de apixabangroep en 47 in de aspirinegroep, dus een incidentie van respectievelijk 1,71 en 0,94 per 100 patiëntjaren. De incidentie van intracraniale bloeding (0,33 vs. 0,40 per 100 patiëntjaren, HR: 0,82) en die van fatale bloeding (0,10 vs. 0,16 per 100 patiëntjaren; HR: 0,63) waren vergelijkbaar in de twee groepen. Maag-darmbloedingen hebben zich vaker voorgedaan in de apixabangroep (0,89 vs. 0,40 per 100 patiëntjaren; HR: 2,23). Het aantal bloedingen op een kritieke plaats, vooral intracraniale bloedingen, was lager in de apixabangroep dan in de aspirinegroep.

In beide behandelingsgroepen waren de ernstige bloedingen meestal geen urgentie, werden ze vooral gekenmerkt door een daling van het hemoglobinegehalte ≥ 2 g/dl en konden ze worden opgevangen met conservatieve maatregelen of een transfusie. Bij multivariate analyse correleerden het gebruik van NSAID’s, bestaan van een kanker, randomisatie naar de apixabangroep en de leeftijd (per schijf van 5 jaar) met een hoger risico op ernstige bloeding.

In de populatie met een subklinische AF verhoogde apixaban vooral het risico op maag-darmbloedingen zonder toename van het aantal intracraniale of fatale bloedingen. De meeste bloedingen waren klinisch niet heel ernstig.