De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Zaterdag was het precies twintig jaar geleden dat euthanasie in België voor het eerst mogelijk werd. Naar aanleiding daarvan brengt prof. Wim Distelmans een nieuw boek uit.
Zaterdag was het precies twintig jaar geleden dat euthanasie in België voor het eerst mogelijk werd. Naar aanleiding daarvan brengt Wim Distelmans, professor palliatieve geneeskunde aan de VUB en voorzitter van de Commissie Euthanasie, een nieuw boek uit. In "Het levenseinde in eigen regie" blikt hij op VRT NWS zowel terug als vooruit en pleit hij voor een aantal concrete aanpassingen aan de intussen twintig jaar oude euthanasiewet.
Volgens Distelmans zetten bepaalde ziekenhuizen druk op artsen om geen euthanasie uit te voeren, terwijl de arts daar zelf vrij over moet beslissen. "In het Jan Palfijn-ziekenhuis in Gent werd eind vorig jaar nog een arts tijdelijk geschorst in een onderzoek naar een mogelijk onrechtmatige euthanasie", aldus de professor.
De euthanasie werd uitgevoerd op uitdrukkelijke vraag van een terminale patiënt en zijn familie, maar de arts werd voorgeleid voor vergiftiging", maakte de advocaat van de arts Walter Van Steenbrugge toen duidelijk.
"Ziekenhuizen zijn als de dood voor de dood. In een ziekenhuis wordt niet gestorven, in een ziekenhuis wordt genezen", gaat Distelmans verder. "En als iemand euthanasie vraagt in een ziekenhuis betekent dat dat die persoon ongeneeslijk is. Dat is per definitie slechte publiciteit."
Distelmans vindt dat directies die hun artsen intimideren om geen euthanasie uit te voeren, sancties moeten krijgen. "Ziekenhuizen die zoiets doen, zouden hun erkenning voor een bepaalde tijd kunnen verliezen."
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/05/24/20-jaar-euthanasiewet/
Artsen zijn er om de patiënten bij te staan tot het einde, we hebben niet het recht om ze in de kou te laten staan bij een vraag naar euthanasie. Een patiënt heeft recht om waardig te sterven en daar horen palliatieve sedatie en euthanasie nu eenmaal bij.