Bariatrische chirurgie versus GLP-1-receptoragonisten bij diabetespatiënten: wat met de voordelen op lange termijn?

Voor hun retrospectieve studie zijn de vorsers uitgegaan van de verzekeringsgegevens van MarketScan (2016-2020). Ze hebben hun studie uitgevoerd bij 6748 volwassenen die een behandeling met semaglutide waren gestart (n = 2797) of een sleeve-gastrectomie (n = 2300) of een gastric bypass (n = 1651) hadden ondergaan. De kosten en de klinische eindpunten werden geëvalueerd gedurende drie jaar.

De kosten ten laste van de patiënt waren aanvankelijk lager na een sleeve-gastrectomie dan na behandeling met semaglutide of na bypass chirurgie, maar na drie maanden waren de eigen uitgaven significant hoger in de semaglutidegroep. De totale kosten daarentegen bleven hoger na chirurgie, hoewel het verschil jaar na jaar kleiner werd. De hoogste kosten in de semaglutidegroep waren de kosten voor de medicatie. De kosten na chirurgie waren vooral toe te schrijven aan de ziekenhuisopname en de follow-up.

De eerste 30 dagen na de heelkundige ingreep waren de kosten hoger door opname op de spoedafdeling of ziekenhuisopname, vooral na een gastric bypass. Daarna keerde de tendens om: de geopereerde patiënten hadden minder nood aan gezondheidszorg en hebben minder ernstige cardiovasculaire accidenten ontwikkeld dat de patiënten in de semaglutidegroep (HR = 0,45 na bypass en 0,6 na sleeve).

Bij zwaarlijvige diabetespatiënten waren de kosten ten laste van de patiënt lager en waren de klinische effecten op middellange termijn groter na bariatrische chirurgie. Na bariatrische chirurgie waren de initiële totale kosten en de frequentie van vroege complicaties echter hoger. Volgens de auteurs is een lange follow-up wenselijk om de farmaco-economische waarde van chirurgie op lange termijn te evalueren.