De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Een groot Zweeds nationaal cohortonderzoek bij 404 026 volwassenen met diabetes heeft het cardiovasculaire risico en de sterfte geëvalueerd volgens het type diabetes en de leeftijd.
De vorsers hebben hun studie uitgevoerd bij 38 351 patiënten met type 1-diabetes (mediane leeftijd: 43 jaar; mediane duur van de diabetes: 22 jaar), 365 675 patiënten met type 2-diabetes (mediane leeftijd: 68 jaar; mediane duur van de diabetes: 8 jaar) en een controlegroep zonder diabetes. Alle patiënten werden gedurende 5 jaar gevolgd.
Het primaire eindpunt was een samengesteld eindpunt van al dan niet-fatale cardiovasculaire accidenten: myocardinfarct, hartfalen, CVA en cardiovasculaire sterfte.
Het cardiovasculaire risico was hoger bij de patiënten met type 1-diabetes dan bij de patiënten met type 2-diabetes. En bij die laatste patiënten was het risico hoger dan in de controlegroep. Beneden de leeftijd van 50 jaar was het cardiovasculaire risico hoger bij patiënten met type 2-diabetes dan bij patiënten met type 1-diabetes (HR: 1,23). Dat was ook zo wat het risico op myocardinfarct (HR: 1,54) en het risico op hartfalen (HR: 1,60) betreft. Bij de 60-plussers daarentegen waren het totale cardiovasculaire risico, het risico op myocardinfarct, de cardiovasculaire sterfte en de totale sterfte lager bij de patiënten met type 2-diabetes dan bij de patiënten met type 1-diabetes.
Na correctie voor de risicofactoren waren de incidentie van hart- en vaataandoeningen en de sterfte hoger bij patiënten met type 2-diabetes dan bij patiënten met type 1-diabetes. Als in het model geen rekening werd gehouden met de duur van de diabetes, was type 1-diabetes evenwel de belangrijkste risicofactor. De duur van blootstelling aan hyperglykemie moet dus een belangrijke rol spelen.
Het vrouwelijke geslacht, regelmatige lichaamsbeweging, een hoger inkomen en een vetverlagende behandeling correleerden met een lager cardiovasculair risico.
Hier klikken om er meer over te vernemen.
