COVID-19 in België: het HELICON-project belicht het belang van sociale ongelijkheden

In de armste gemeenten zijn meer infecties geregistreerd en was de vaccinatiegraad altijd lager bij jongvolwassenen, mannen, migranten en mensen met een lager inkomen of een lager opleidingsniveau. Het aantal ziekenhuisopnames en de sterfte waren ook duidelijk hoger bij bejaarden en in fragiele bevolkingsgroepen. Bij de patiënten die in een ziekenhuis waren opgenomen wegens een ernstige covid, waren de incidentie van complicaties op lange termijn (cardiovasculaire, pulmonale) en de ziekenhuissterfte hoger bij de mensen die laag op de sociaaleconomische ladder stonden, mensen zonder job, mensen met minder diploma’s en mensen die in een gemeenschap woonden.

In het HELICON-project is ook vastgesteld dat de covidpandemie ook negatieve weerslag heeft gehad op de essentiële zorg voor andere ziektes. Zo werd bv. een kankerdiagnose later gesteld, wat een beperkte, maar meetbare invloed heeft gehad op de gezondheid en de economie. De continuïteit van de zorg blijkt dus toch problematisch te zijn in tijden van crisis.

De auteurs pleiten voor een betere preventie, gerichte steun aan zwakkere groepen via een goede eerstelijns- en gemeenschapszorg, betere en snellere toegang tot gegevens over de gezondheid en een betere vertaling van wetenschappelijke bewijzen in het beleid en de praktijkvoering.