De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Weinig zinnen zijn bekender dan ‘voorkomen is beter dan genezen’ en de boodschap lijkt onweerlegbaar”, zo zegt dr. Richard Smith in de BMJ.
“Preventie is het favoriete antwoord op de zich opstapelende ellende van de NHS: als mensen niet ziek worden, zullen de kosten van de NHS niet meer stijgen, hoewel niemand zich afvraagt wat er gebeurt met al die ziekenhuizen met meer dan een miljoen medewerkers. Ondanks de universele populariteit wil ik het woord "preventie" verbieden. Hoe?
Een paar jaar geleden sprak een vriend van me over "het tekortmodel voor gezondheid". In het begin begreep ik zijn punt niet, maar langzaamaan begon ik het te begrijpen. Wat wordt er voorkomen? Ziekte, natuurlijk. Preventie leidt tot gezondheid, wat de "afwezigheid van ziekte" is. Gezondheid wordt gedefinieerd als een tekort, de afwezigheid van ziekte. En wie bepaalt of je ziek bent? Artsen. Als we het bij "preventie" houden, dan bepalen artsen wie ziek is en wie "gezond" omdat ze niet ziek zijn.
Deze feitelijke definitie van gezondheid is in strijd met de definitie van de Wereldgezondheidsorganisatie, die zegt: "Gezondheid is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn en niet slechts de afwezigheid van ziekte of gebrek. De definitie is lachwekkend, verdeeld, hiërarchisch en wordt grotendeels genegeerd.
Het is lachwekkend omdat het bereiken van "volledig lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn" niet menselijk is. Het leven is moeilijk, beladen en wordt voortdurend bedreigd. Bovendien, suggereer ik, kun je onder de steenpuisten zitten en bijna dood zijn, maar nog steeds "gezond". Sterven is gezond; eeuwig leven zou ongezond zijn. De definitie is een splijtzwam omdat ze suggereert dat lichamelijk, geestelijk en sociaal welzijn afzonderlijke toestanden zijn en hiërarchisch omdat ze lichamelijk welzijn boven geestelijk welzijn stelt en geestelijk welzijn boven sociaal welzijn. (Er was een beweging om "spiritueel welzijn" als vierde in de hiërarchie op te nemen, maar die poging werd verworpen). Ziektesystemen volgen deze hiërarchie, stellen de behandeling van lichamelijke ziekten boven geestelijke ziekten, besteden weinig aandacht aan sociaal welzijn en negeren spiritueel welzijn volledig. De definitie wordt grotendeels genegeerd omdat gezondheidssystemen ziektesystemen zijn en mensen als gezond definiëren omdat ze geen waarneembare ziekte hebben - en naarmate de definities van ziekte zich uitbreiden (denk aan hoge bloeddruk of depressie) zijn maar weinigen van ons niet ziek (en dus "gezond").
We hebben een gedurfdere en bredere definitie van gezondheid nodig - iets dat te maken heeft met veerkracht, aanpassingsvermogen, coping, onderlinge afhankelijkheid en relaties met anderen, onze gemeenschap, de planeet en de natuur. Waarschijnlijk moeten we ophouden te denken dat gezondheid iets is van individuen en erkennen dat het iets breders is.
Artsen en andere gezondheidswerkers zijn niet de aangewezen personen om gezondheid te definiëren. Er is een veel bredere discussie nodig en het schrappen van het woord "preventie", met zijn gebrekkige definitie van gezondheid, zou de discussie op gang kunnen brengen - omdat mensen verbaasd zullen zijn dat zo'n geliefd woord wordt geschrapt. Het zou bijna hetzelfde zijn als het verbieden van het woord "liefde", wat ik niet voorstel - niet in het minst omdat liefde zeker deel uitmaakt van gezondheid.”
Meer lezen
https://www.bmj.com/content/382/bmj.p2212
Zie 'positieve gezondheid', Machteld Huber, in Nederland!!! Thema ook bekend bij o.a.Domus Medica en CM..
De tijdsgeest is langzaamaan aan het veranderen.
Iedereen is het erover eens dat de definitie anders kan en moet. Ook ik in mijn boek.
Het voelt als noodwendig aan als we de kosten van gezondheidszorg willen betaalbaar houden.