De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“De geneeskunde is niet gender-neutraal, de geneeskunde is mannelijk”, dat schrijven prof. Kiki Lombarts,Amsterdam UMC, samen met prof. dr. en auteur Abraham Verghese, Stanford University, in de NEJM.
“In 1849 studeerde Elizabeth Blackwell als eerste vrouw af aan een medische faculteit in de Verenigde Staten. Vandaag bestaat 35% van het medisch personeel in de VS uit vrouwen, en bij artsen van 35 jaar of jonger zijn er zelfs meer vrouwen dan mannen. In veel Europese landen is het aantal vrouwelijke artsen al enkele jaren groter dan het aantal mannelijke collega’s. Nu er meer vrouwen in de geneeskunde werkzaam zijn, zou men verwachten dat het "arts-zijn" anders zal zijn en opnieuw gedefinieerd zal worden door vrouwen, net zoals het eeuwenlang door mannen gedefinieerd werd.”
“Maar discussies in de academische wereld en de gezondheidszorg over vrouwen in de geneeskunde lijken vaak te beginnen met de onuitgesproken aanname dat het arts-zijn - de constructie van de medische professional, genderneutraal is. Deze discussies richten zich op het aantal vrouwen, het glazen plafond, en de unieke uitdagingen waar vrouwen in de geneeskunde voor staan, maar niet op het arts-zijn. Auteur Virginia Woolf merkte ooit op: "Wetenschap, zo lijkt het, is niet geslachtloos; het is een man." In dezelfde geest zou men kunnen stellen dat de geneeskunde niet geslachtsneutraal is, maar mannelijk.”
“De veranderende demografie van het artsenkorps heeft een ongemakkelijke waarheid aan het licht gebracht: het arts-zijn wordt als mannelijk opgevat om de eenvoudige reden dat het artsenkorps van oudsher overwegend mannelijk is. Deze realiteit is natuurlijk ontmoedigend voor vrouwen die arts willen worden, ook al wordt het als vanzelfsprekend beschouwd door veel mannen.” (…)
“Het verbreden van het bewustzijn dat de traditionele constructie van de artsenidentiteit mannelijk-gender is, is de eerste stap voor elke organisatie die streeft naar het bevorderen en verbeteren van de positie en werkervaringen van vrouwen van alle rassen, etnische groepen en achtergronden, die binnenkort de meerderheid van de Amerikaanse artsen zullen uitmaken. Het ontbreken van een dergelijk bewustzijn kan elke taakgroep, commissie of initiatief ondermijnen dat probeert het probleem van genderongelijkheid in (door mannen gedefinieerde) specialismen, leiderschapsposities of toelagen aan te pakken. Het begrijpen en omarmen van een definitie van arts-zijn die zowel door vrouwen als mannen wordt gevormd kan voordelen hebben voor individuele artsen, hun organisaties, en bovenal voor hun patiënten.”
Meer lezen
