De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
De geschiedenis van de mens staat bol van de conflicten, natuurrampen en pandemieën, waarvan er een aantal in de vergeethoek is beland. In de XXe eeuw hebben we grote griepepidemieën gekend. De Spaanse griep (1918-1919) zit goed in het collectieve geheugen gegrift, maar de Aziatische griep (1957-1958) en de Hongkonggriep (1968-1970) zijn we eigenlijk wat vergeten.
De Aziatische griep is in april 1957 begonnen in Oost-Azië en heeft zich snel over de hele wereld verspreid. Meer dan vier miljoen mensen zijn eraan gestorven. De autoriteiten hadden de ernst ervan onderschat en bovendien waren er toen geen middelen voor massacommunicatie. Dat verklaart waarom het H2N2-virus zo’n ravage heeft kunnen aanrichten.
Tien jaar later is de Hongkonggriep (H3N2) begonnen in China en heeft het virus zich met de moderne transportmiddelen wereldwijd verspreid. Ook toen hebben de autoriteiten de ernst van de situatie onderschat. In Frankrijk alleen al zijn toen meer dan 31 000 mensen gestorven in twee maanden. Door foutieve inzichten en meer bepaald de hypothese van verworven immuniteit na de vorige pandemie is de situatie helemaal uit de hand gelopen.
Tussen 1917 en 1926 is de populatie, die al erg verzwakt uit de Eerste Wereldoorlog was gekomen, getroffen door encephalitis lethargica of von Economo-Cruchet-encefalitis, een mysterieuze infectie, die ernstige neurologische afwijkingen veroorzaakt en waarvan de klinische presentatie erg uiteenlopend kan zijn. Tot een miljoen mensen zijn eraan gestorven. De ziekte komt nu zelden voor. De oorzaak is nog altijd niet bekend en we weten ook weinig over de auto-immune restletsels.
Een goede kennis van die vroegere pandemieën kan helpen beter te anticiperen op latere dreigingen. De covidpandemie bewijst dat zelfs de huidige maatschappij kan worden getroffen door een grootschalige gezondheidscrisis.
Hier klikken (p.17-18) om er meer over te vernemen.
