De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het niet de erfelijkheid van de nierziekte zelf die meer invloed heeft op de progressie van de chronische nierinsufficiëntie, maar de erfelijkheid van diabetes.
Dat is de conclusie van een grote internationale studie uitgevoerd bij meer dan 6500 patiënten. Die conclusie stelt de criteria die gewoonlijk worden gehanteerd om het risico te evalueren ter discussie.
Het risico op ontwikkeling van diabetische complicaties was driemaal hoger bij patiënten met een chronische nierziekte en een familiegeschiedenis van diabetes. Bovendien liepen die patiënten een 48% hoger risico op kanker en een 69% hoger risico op hart- en vaataandoeningen, ongeacht of ze zelf al dan niet diabetes hadden en ongeacht het eigenlijke renale genetische risico. De vorsers zijn tot die vaststellingen gekomen na observatie van twee grote cohortes (CureGN en CRIC) van kinderen én volwassenen. Ze hebben hun analyses uitgevoerd met statistische modellen die rekening hielden met een hele rist factoren zoals de leeftijd, het geslacht, de body mass index en de polygene risicoscore.
De vorsers vinden het dan ook belangrijk systematisch te polsen naar de familiegeschiedenis bij patiënten met chronisch nierlijden. Die eenvoudige, goedkope informatie krijgt vaak weinig aandacht, maar zou weleens belangrijk kunnen zijn bij het ramen van het risico, ook al omdat de invloed van een familiegeschiedenis van diabetes los blijkt te staan van de bekende genetische scores. Hopelijk zullen we de patiënten dan beter kunnen volgen en zullen we dan interventies kunnen opstarten in een vroeger stadium (gezondere levenswijze, gezondere voeding en behandeling van de bloeddruk).
Referentie: hier klikken om er meer over te vernemen.
