Een mentale reis in de tijd: een boeiend geval van autobiografische hypermnesie

Autobiografische hypermnesie of hyperthymesie is het vermogen zich uiterst precies gebeurtenissen uit het eigen leven met precieze data en intacte emoties te herinneren. In de wetenschappelijke literatuur zijn weinig gevallen gedocumenteerd. De groep van het Paris Brain Institute rapporteert in samenwerking met het laboratoire Mémoire, Cerveau et Cognition van de Université Paris Cité het verhaal van “TL”, een meisje van 17 jaar wiens geheugen werkt als een echte “mentale reis in de tijd”.

Bij de meesten onder ons vervagen de herinneringen of worden ze over verloop van jaren anders georganiseerd. TL bewaart en structureert haar herinneringen echter in een “mentaal paleis”. Ze onderscheid een feitelijk “zwart” geheugen, hoofdzakelijk de vrucht van de school, en een “wit geheugen”, waarin ze de herinneringen aan haar leven klasseert in chronologische en thematische dossiers. In die “witte zaal” bewaart ze haar herinneringen aan familie en vrienden of persoonlijke herinneringen. Sommige nemen daarbij de vorm aan van mentale sms’jes of foto’s. In nabijgelegen plaatsen bewaart ze moeilijke emoties: het overlijden van haar grootvader bijvoorbeeld zit in een koffer opgesloten.

De vorsers hebben haar onderzocht met speciale tests (TEMPau, TEEAM), die de rijkheid en de precisie van de herinneringen meten, en tests om het vermogen tot projectie in de toekomst te evalueren. De resultaten zijn dat TL haar herinneringen met een uitzonderlijke intensiteit herbeleeft, nu eens als actrice, dan weer als externe waarneemster en dat ze zich ook de toekomst kan indenken met ongewone hoeveelheid details.

Dat doet heel wat vragen rijzen: “Hoe worden die herinneringen opgeslagen en georganiseerd in het geheugen?", "Bestaat er een link met de synesthesie van de familie van TL?” en “Gaat het verouderen daar invloed op hebben?”

Onderzoek van autobiografische