Een verplichte pensioenleeftijd voor artsen?

“De controverse is opnieuw op de voorgrond getreden met het artikel in de New York Times van collega en cardioloog Sandeep Juahar getiteld  “How Would You Feel About a 100-Year-Old Doctor?”Een vluchtige zoektocht op Google en zelfs PubMed laat een aanzienlijk aantal artikelen over dit onderwerp zien. Het is dan ook geen verrassing dat de kwestie van verplichte pensionering zeer complex is, met zowel argumenten voor als tegen en sterke gevoelens voor en tegen. Acties van de AMA Council on Medical Education en Stanford University met betrekking tot de leeftijd, gezondheidsstatus en competentie van artsen zijn bijvoorbeeld herzien. Gezien de ernst en complexiteit van het concept, zou het onmogelijk zijn om het recht te doen in een bladzijde In plaats daarvan zal ik in het volgende proberen enkele van de meest in het oog springende factoren te beschrijven die van invloed zijn op elke overweging om privileges te beperken of pensionering verplicht te stellen naarmate artsen ouder worden.

• De levensverwachting in de Verenigde Staten neemt toe en de bevolking vergrijst. Mensen leven niet alleen langer, maar vertonen ook een verhoogde fysiologische capaciteit op oudere leeftijd. De standaard opmerking is dat 70 nu de nieuwe 50 is.
• Net als de bevolking worden artsen ouder en oefenen ze langer hun beroep uit. In het decennium voorafgaand aan 2019 steeg de mediane leeftijd van artsen bij pensionering van 63 naar 68 jaar.4 In 2015 was 26% van de praktiserende artsen ouder dan 65 jaar en dit percentage is blijven stijgen.3,4 We zijn getuige van iets dat lijkt op de vergrijzing van de medische professie.
• De correlatie tussen fysiologische en chronologische leeftijd is zeer variabel
• Het vorderen van de leeftijd gaat over het algemeen gepaard met een afname van de fysieke en cognitieve capaciteiten. Er zijn aanwijzingen dat het gemiddelde cognitieve vermogen van de totale bevolking tussen de 40 en 75 jaar met ongeveer 20% afneemt.
• De afname in fysieke en cognitieve prestaties die in de algemene bevolking wordt waargenomen, doet zich ook voor bij artsen en varieert sterk van individu tot individu.

Gedwongen pensionering zou een grote impact hebben op het medisch personeel; het effect zou variëren met de leeftijd. Als de pensionering van artsen op dezelfde leeftijd als die van piloten verplicht zou worden gesteld, zou het bestaande personeelsbestand met ongeveer 25% afnemen.

Hoewel het verplicht stellen van medische en neurocognitieve tests een mogelijke aanpak is om te beschermen tegen leeftijdsgebonden artsen, heeft deze tactiek meerdere problemen. Als de tests alleen op bepaalde leeftijdsgroepen worden toegepast, is het niet duidelijk of ze voldoen aan de wetgeving voor leeftijdsdiscriminatie. Bovendien zijn de criteria voor voldoende/onvoldoende prestaties op dergelijke tests niet gedefinieerd.

Meer lezen

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10236877/