GLP-1-receptoragonisten en kankerrisico: waar weten we?

Amerikaanse vorsers hebben de medische dossiers van 43 317 patiënten die werden behandeld met een GLP-1-receptoragonist, en van 43 315 niet-gebruikers die risico liepen op een met obesitas samenhangende kanker, vergeleken over een periode van tien jaar.

Elk jaar wordt bij 13,6 op de 1000 gebruikers en bij 16,6 op de 1000 niet-gebruikers een diagnose gesteld van een van de 14 onderzochte kankers. Na correctie voor individuele factoren was het totale kankerrisico 17% lager bij de gebruikers. Het risico op endometriumkanker, ovariumkanker en meningioom was respectievelijk 25%, 47% en 31% lager bij de patiënten die een GLP-1-receptoragonist kregen. Anderzijds werd een licht verhoogd risico op nierkanker waargenomen, maar het verschil was niet statistisch significant. De auteurs herinneren eraan dat in een eerdere studie een soortgelijke correlatie is vastgesteld bij diabetespatiënten.

Gezien de aard van de studie, een observatieonderzoek, kan je er niet uit afleiden of het al dan niet gaat om een oorzakelijk verband en of het lagere tumorrisico toe te schrijven is aan het geneesmiddel zelf dan wel aan de verkregen vermagering. De auteurs onderstrepen evenwel dat, rekening houdende met het hoge aantal patiënten dat in aanmerking komt voor een behandeling met een GLP-1-receptoragonist (meer dan 137 miljoen), zelfs een kleine verandering van het kankerrisico belangrijke implicaties zou kunnen hebben voor de volksgezondheid.