De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Een nieuwe studie van de Harvard Medical School levert experimenteel bewijs dat laat eten honger en risico op obesitas kan vergroten.
Terwijl populaire gezonde diëten adviseren om midden in de nacht niet te snacken, hebben weinig studies uitgebreid onderzocht de gelijktijdige effecten van laat eten op de drie belangrijkste spelers in gewichtsregulering en dus obesitas risico: regulering van calorie-inname, het aantal calorieën dat je verbrandt, en moleculaire veranderingen in vetweefsel.
Uit een nieuwe studie van onderzoekers van de Harvard Medical School in het Brigham and Women's Hospital blijkt dat wanneer we eten een aanzienlijke invloed heeft op onze energieverbruik, eetlust en moleculaire routes in vetweefsel. De resultaten zijn gepubliceerd in Cell Metabolism.
"We wilden de mechanismen testen die kunnen verklaren waarom laat eten het risico op obesitas verhoogt," verklaarde senior auteur Frank Scheer, HMS professor in de geneeskunde en directeur van het Medical Chronobiology Program in de Division of Sleep and Circadian Disorders in Brigham and Women's.
"Eerder onderzoek van ons en anderen had aangetoond dat laat eten in verband wordt gebracht met een verhoogd risico op obesitas, meer lichaamsvet en een verminderd succes bij het afvallen. We wilden begrijpen waarom," zei hij.
"In deze studie vroegen we of het tijdstip waarop we eten ertoe doet als al het andere consistent wordt gehouden," zei eerste auteur Nina Vujović, een onderzoeker in het Medical Chronobiology Program.
Scheer en zijn team deden een experiment met zestien patiënten met een hoge BMI. De ene groep kreeg een strikt schema met maaltijden in de vroege vooravond bijvoorbeeld 17 uur. De andere groep kreeg dezelfde maaltijden, maar wel vier uur later op de dag. De laatste twee weken voor het onderzoek kregen de deelnemers ook slaap- en waakschema’s en volgden ze strikte, identieke diëten.
"En we ontdekten dat vier uur later eten een significant verschil maakt voor ons hongergevoel, de manier waarop we calorieën verbranden na het eten, en de manier waarop we vet opslaan."
Uit de resultaten bleek dat later eten ingrijpende gevolgen had voor het hongergevoel en de eetlustregulerende hormonen leptine en ghreline, die de eetlust beïnvloeden. Met name de niveaus van het hormoon leptine, dat verzadiging signaleert, daalden gedurende 24 uur in de late eetomstandigheden in vergelijking met de vroege eetomstandigheden.
Wanneer de deelnemers later aten, verbrandden zij ook langzamer calorieën en vertoonden zij een genexpressie in het vetweefsel die wijst op verhoogde adipogenese en verminderde lipolyse, die de vetgroei bevorderen.
Deze bevindingen wijzen met name op convergerende fysiologische en moleculaire mechanismen die ten grondslag liggen aan de correlatie tussen laat eten en een verhoogd obesitasrisico.
"Deze studie toont het effect van laat versus vroeg eten. Hier hebben we deze effecten geïsoleerd door te controleren voor verwarrende variabelen zoals calorie-inname, lichaamsbeweging, slaap en blootstelling aan licht, maar in het echte leven kunnen veel van deze factoren zelf worden beïnvloed door het tijdstip van de maaltijd”, aldus Scheer.
"In grootschaliger studies, waar een strikte controle van al deze factoren niet mogelijk is, moeten we ten minste nagaan hoe andere gedrags- en omgevingsvariabelen deze biologische routes die aan de basis liggen van het risico op zwaarlijvigheid veranderen," zei hij.
Meer lezen
