De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Huisartsen bezwijken onder hun werkdruk en het komt erop neer dat we gewoonweg te veel te doen hebben”, zo schrijft dr. Helen Salisbury in de BMJ.
“We zijn opgeleid om naar patiënten te luisteren, opties met hen te bespreken en tot gezamenlijke beslissingen te komen, maar hoe kan dit werken als de vraag naar medische zorg zo veel groter is dan het aanbod?
De waarden die ten grondslag lagen aan de NHS zitten diep in mij verankerd: het is een dienst die universeel, allesomvattend en gratis moet zijn op het punt van gebruik. Maar misschien moeten we ons afvragen wat we bedoelen met allesomvattend: betekent dat dat het aan alle behoeften moet voldoen of aan alle eisen? En wie bepaalt wat telt als medische behoefte? Dit zijn echt moeilijke vragen die we meestal proberen te negeren, omdat de antwoorden onvermijdelijk onaanvaardbaar zullen zijn voor sommigen.
Het National Institute for Health and Care Excellence heeft de taak om te beslissen welke behandelingen wel en niet door de NHS gefinancierd moeten worden. Er wordt echter geen rekening gehouden met de tijd die artsen nodig hebben om ze aan te bieden. In de VS werd onlangs geschat dat huisartsen gemiddeld 27 uur per dag nodig hebben om hun patiënten alle aanbevolen interventies aan te bieden. Er is geen reden om te denken dat de situatie hier wezenlijk anders is. Nieuwe behandelingen en preventieve interventies leiden onvermijdelijk tot meer werk, net als groeiende lijsten, maar nieuwe diagnoses zijn ook een factor. In de afgelopen paar jaar hebben we een explosie gezien in het omgaan met aanvragen voor volwassen diagnoses van neurologische ontwikkelingsstoornissen, symptomen van een laag libido in de menopauze en genderdysforie, die allemaal bovenop het al bestaande werk komen.
Als er geen beperkingen aan personeel of faciliteiten zouden zijn, zouden er nog steeds interessante debatten te voeren zijn over de vraag aan wat voor soort verzoeken een met belastinggeld gefinancierd gezondheidssysteem zou moeten voldoen (de meeste cosmetische chirurgie is bijvoorbeeld altijd al buiten de NHS om uitgevoerd). Maar zolang we een tekort aan artsen hebben, zijn we het aan alle patiënten verplicht om goed na te denken over hoe de beschikbare zorg verdeeld wordt. Op dit moment wordt deze zorg gerantsoeneerd op basis van geluk, geografie en de scherpte van de ellebogen, wat leidt tot een massaal onrechtvaardige gezondheidszorg.”
Meer lezen
Waarom wordt dit hier gepubliceerd? Dit is niet voor ons van toepassing. Eén enkel element wil ik weerhouden : Al die domme administratie. Ook de mensen zijn zich ervan bewust. Het is niet nodig om naar de arts te gaan als je je griepaal voelt. Mijn patiënten weten dat ik daar 2 dagen voor geef, dat ze gewoon paracetamol moeten nemen en rusten..Zo basic kan het zijn. Waarom kan dit niet met eventueel een telefonisch consult, een paar raadgevingen en if, ifs.. Neen : er moet een briefje zijn. Al die nutteloze tijd, die niet eens vergoed wordt! Ik haat onze overheid, die onze huisartsen de strop rond de nek bindt. Wat Van Den Broecke wil is dat de huisartsgeneeskunde uitdooft, hier in België.