De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Als u de populaire pers leest dan kreeg u wellicht te horen dat het probleem van lange wachttijden op spoed deels wordt veroorzaakt door sneeuwvlokpatiënten”, zo zegt dr. Helen Salisbury in de BMJ.
“Als je de populaire pers leest dan kreeg u wellicht te horen dat het probleem van lange wachttijden op spoed deels wordt veroorzaakt door sneeuwvlokpatiënten (die niet weten hoe ze zichzelf moeten verzorgen als ze keelpijn hebben)”, zo zegt dr. Helen Salisbury in de BMJ. “En ook dat het vooral de schuld is van luie huisartsen die niet de moeite kunnen nemen om hen een afspraak aan te bieden, waardoor ze geen andere keuze hebben dan naar de dichtstbijzijnde spoeddienst te gaan.
Een onderzoek door NHS England, dat onlangs werd gepubliceerd in het Health Service Journal, toont echter aan dat dit niet waar is. Het onderzoek werd opgezet om een nieuwe manier van categoriseren van de urgentie van elk geval dat zich bij een spoedeisende hulp meldde te testen, deels als reactie op tragische sterfgevallen van patiënten die lange uren hadden gewacht op medische hulp na inadequate triage. De studie verdeelde de patiënten in vijf groepen, gaande van levensbedreigende spoedgevallen tot patiënten met een lage ‘acuutheid’ die beter in een andere omgeving gezien hadden kunnen worden, zoals een spoedgevallendienst of een huisartsenpost. De verwachting, gebaseerd op eerdere onderzoeken in het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten, was dat 20-40% van de patiënten in de groep met lage acuïteit zou vallen. Het werkelijke cijfer was slechts 4%.
Een deel van de reden voor het verschil tussen deze resultaten en eerdere schattingen kan zijn dat dit een prospectief onderzoek was, waarbij gekeken werd naar het resultaat van triage van patiënten bij aankomst. Andere studies waren retrospectief, waarbij de acuiteit werd beoordeeld op basis van welke behandeling, tests of follow-up de patiënt nodig had na medische beoordeling.4 Dit is logisch: tot je een goede anamnese hebt afgenomen en de patiënt hebt onderzocht, weet je niet zeker hoe ziek hij is. Om het zekere voor het onzekere te nemen, zal elk triagesysteem waarschijnlijk patiënten categoriseren als patiënten met een mogelijk hogere acuutheid, die dan kunnen worden gedegradeerd als er meer informatie beschikbaar is.
Iedereen die daadwerkelijk op de spoed werkt, kan je vertellen dat patiënten met een lage urgentie niet het probleem zijn. Ja, er zijn onaanvaardbare wachttijden voor medische zorg, maar het grootste probleem is dat de afdelingen overstelpt worden met zieke patiënten die op trolleys liggen te wachten om opgenomen te worden. Het is erg moeilijk om veilige en waardige zorg te bieden in een gang met minimale voorzieningen en zonder privacy. In deze situatie zijn de patiënten die wachten met hoofdpijn of diarree en die eigenlijk naar de huisarts hadden gemoeten het minste van je problemen, hoewel de vertragingen ook voor hen onwenselijk zijn.”
Meer lezen
https://www.bmj.com/content/385/bmj.q1129