De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
IJzertekort met of zonder anemie is een groot probleem voor de volksgezondheid. Wereldwijd hebben ongeveer twee miljard mensen te weinig ijzer en vertonen 1,2 miljard mensen een ijzergebreksanemie. Bij ijzertekort verminderen eerst de ijzerreserves en daarna kan een manifeste anemie optreden.
Mogelijke symptomen van ijzertekort, ook als er geen sprake is van anemie, zijn vermoeidheid, prikkelbaarheid, concentratiestoornissen, rustelozebenensyndroom, pica, dyspneu, inspanningsintolerantie en verergering van hartfalen. De klinische presentatie verschilt volgens de leeftijd, de comorbiditeit (chronische nierinsufficiëntie, hartfalen), de ernst en de snelheid van optreden van het ijzertekort.
De belangrijkste oorzaken van ijzertekort zijn bloedverlies (menstruatie, maag-darmbloedverlies), absorptiestoornissen (atrofische gastritis, coeliakie, bariatrische chirurgie), onvoldoende ijzer in de voeding en zwangerschap. In landen met een hoog inkomen vertoont tot 84% van de zwangere vrouwen ijzertekort tijdens het derde trimester.
De diagnose stoelt op een bepaling van het serumferritine (< 30 ng/ml indien geen ontsteking) of de transferrinesaturatie (< 20%).
Je moet trachten de onderliggende oorzaak te achterhalen. Je schrijft eerst ijzer per os voor (ijzersulfaat 325 mg/d of om de twee dagen). Intraveneuze toediening van ijzer is enkel geïndiceerd als ijzer per os niet goed wordt verdragen, in geval van malabsorptie, chronische ontsteking, continu bloedverlies en tijdens het tweede en het derde zwangerschapstrimester.
Hier klikken om er meer over te vernemen.
