De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Ik ben 71 jaar, maar ik wil nog niet op pensioen. Dat zegt dr. Luc Uyttendaele, in een podcast van De Standaard over het huisartsentekort in België.
“Ik doe mijn werk graag, ik ben het zeker niet beu. En de tweede reden waarom ik niet op pensioen ga, is het probleem van het huisartsentekort. Ik had 44 jaar een solopraktijk met bijna 2000 patiënten. Maar het werd zwaar, ik werkte 13 à 14 uur per dag en in het weekend deed ik vijf à zes uur aan administratie omdat er daar tijdens de week geen tijd voor was. Met pensioen gaan was voor mij uit den boze. Waar konden mijn patiënten heen? De andere huisartsen in de streek hadden het ook ontzettend druk. Daarom besloot ik om mij aan te sluiten bij een groepspraktijk in Assenede. Ik doe twee dagen consultaties per week en ik doe een dag huisbezoeken en consulten bij patiënten in woonzorgcentra. Zowat 80% van mijn patiënten kwamen mee naar de groepspraktijk. Maar nu heb ik een weekend van vrijdag tot en met maandag.
Inmiddels hebben we ook een patiëntenstop moeten invoeren.
Hoe het zo ver is kunnen komen? Eerst werd het aantal artsen dat geneeskunde mocht studeren. Ten tweede houden jongere collega’s meer aan een goede work-life balance. Vandaag is het zo dat en oudere huisartsen vervangen moet worden door minstens twee artsen om hetzelfde werk te verzetten”.
Meer luisteren in de Podcast van De Standaard:
1/4 van de geaccrediteerde huisartsen werkt aan minimale aantal contacten tss 1250 en 2500 contacten per jaar: da's minder dan 5 à 10 contacten per werkdag: dit heeft niks meer te maken met worklife balance, dit is wanverhouding. Al deze huisartsen krijgen bovendien maximale forfaitaire betaling voor deze minimale maatschappelijke inzet nadat diezelfde maatschappij hun een volwaardige opleiding heeft helpen laten genieten. U kan de cijfers allemaal opvragen bij het RIZIV, alsook de voorwaarden om deze forfaitaire vergoedingen te krijgen.
Gevolg van dit alles is verschuiven van de zorg naar de nu ook zelfs gecentraliseerde onpersoonlijke wachtposten. In een maatschappij met 2.5 miljoen senioren in zorg veelal onmogelijk.
Daarnaast is minder dan de helft van de huisartsen die wel geteld worden in de passieve goedkeuring van de conventie NIET geaccrediteerd. M.a.w. meer dan de helft van die huisartsen neemt niet deel aan de werkvoorwaarden waarover de conventie gaat (schoolartsen, bedrijfsartsen, gepensioneerden, etc ..) En toch dringt de overheid die werkvoorwaarden op onder het mom van 94% goedkeuring: een boerenbedrog dat reeds decennia duurt.
Bovendien zorgt de opsplitsing van de zorg in federaal en gewesten voor allerlei subsidies die niet aanzetten tot fulltime werken. Niemand vraagt om 'ouderwets' te werken. Maar een 20-tal dagcontacten voor elke gesubsidieerde huisarts zou toch wel een vereiste mogen zijn om onze gezondheidszorg terug een beetje .... gezond te maken.
Hallo Luc,
Studiegenoot,compagnon de route....
Courage
Jan