De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
In de BMJ beschrijft een anesthesist die op de intensive care wordt ingezet tijdens covidpieken haar woede en teleurstelling over het feit dat mensen ervoor kiezen om zich niét te laten vaccineren.
“Ik ben anesthesist. Ik werk in een druk algemeen ziekenhuis, in een gebied dat zwaar getroffen is door covid, waar een bevolking wordt geholpen die aanzienlijk minder gevaccineerd is dan het nationale gemiddelde. Het is een bevolking die ook sociaal en economisch achtergesteld is, met alle gevolgen van dien voor de gezondheid. Tijdens de eerste twee golven van de pandemie heb ik op de intensive care gewerkt, en dat zal ik binnen enkele weken weer doen.
In mijn loopbaan heb ik honderden patiënten behandeld die in het ziekenhuis liggen omdat zij keuzes hebben gemaakt: rokers, skiërs die op de piste gewond zijn geraakt, maar ook patiënten die allerlei voorwerpen in openingen hebben gestoken die daar niet voor bedoeld waren. Ik begrijp dat het hun recht is om te kiezen, en hoewel ik het misschien niet eens ben met hun keuzes, is het mijn taak om hen met medeleven te behandelen, maar niet om te oordelen. Ik heb dat nooit moeilijk gevonden.
Tot nu. Ik begrijp niet waarom patiënten besluiten zich niet te laten vaccineren. Ik zie de ene patiënt na de andere op de kraamafdeling, in de spoedeisende hulp en op de intensive care, die ervoor gekozen hebben het vaccin niet te krijgen. De redenen variëren - van bezorgdheid over de effecten op lange termijn, via vruchtbaarheid, tot onjuiste ideeën over microchips en overheidstoezicht.
Bijna alle mensen die intensieve zorg nodig hebben of sterven met covid zijn jong, gezond en ongevaccineerd. Slechts een klein deel zijn gevaccineerde kwetsbare patiënten met andere onderliggende gezondheidsaandoeningen, of zijn gedeeltelijk gevaccineerd. Dit ondanks wetenschappelijk onderzoek en bewijs uit de praktijk waaruit blijkt dat vaccinatie werkt. Vaccinatie biedt ons de enige mogelijkheid om verdere uitsluitingen te vermijden en een relatief normaal leven te leiden. Ik vind deze zelfdestructieve beslissingen onbegrijpelijk.
Dan is er ook nog de kwestie van meeliftgedrag. De niet-gevaccineerden genieten de voordelen - sociale vrijheden en een veel kleiner risico op besmetting met covirussen - omdat de meerderheid van de volwassenen, en nu ook van de adolescenten, ervoor kiest het vaccin te nemen.
Ik geloof niet in het dwingen van mensen om zich te laten vaccineren, en ik voel me ongemakkelijk bij het feit dat dit in de NHS gebeurt. Maar ik ben ook zo teleurgesteld dat zoveel mensen ervoor blijven kiezen om het vaccin niet te nemen. Ik kan het niet begrijpen. In tegenstelling tot de patiënten die onze zorg nodig hebben vanwege de gewone keuzes die ze hebben gemaakt, is de keuze om zich niet te laten vaccineren anders. Het treft niet alleen het individu, het treft ons allemaal.”