De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Sinds de pandemie is uitgebroken, zijn medische congressen geannuleerd of gaan ze online door. Ik mis die conferenties en ik ben bang dat ze nooit meer terugkomen”, zo schrijft dr. David Oliver in de BMJ.
“De mogelijkheid om te interageren, te socialiseren met en te leren van collega's en deskundigen te ontmoeten tijdens een evenement is meeslepend en verrijkend. Een van de honderden mensen zijn die op een scherm naar een online lezing of paneldiscussie kijken, met een paar online vragen erbij, is heel anders dan wanneer je in de zaal bent met die sprekers en collega's. Op dezelfde manier is het veel beter om rond te dwalen tussen de posters op een conferentie en ze te bespreken met hun auteurs of andere aanwezigen dan online samenvattingen te lezen.
De vaardigheden en het vertrouwen die je krijgt - vooral in het begin van je carrière - door voor een live publiek te spreken en de reactie in real time te peilen, of door je poster uit te leggen en te verdedigen, zijn anders dan de vaardigheden en het vertrouwen die online vereist zijn. Sommige lezers zullen misschien zeggen: "Nou en? Als de toekomst virtueel is, zijn het de virtuele vaardigheden die we nu nodig hebben." Maar wanneer een hele gemeenschap van vakgenoten zich naar een bepaalde stad en plaats begeeft voor een congres dan zorgt dat voor een onderbreking van de verplichtingen op het werk of thuis, en een conferentie van hoge kwaliteit kan ons enthousiast terug naar onze werkplek sturen.
De overstap naar virtuele evenementen is begrijpelijk. De hogescholen, verenigingen, liefdadigheidsinstellingen, denktanks of academische instellingen die conferenties organiseren, moeten het risico van financiële verliezen inschatten. De onzekerheid van de pandemie maakt het moeilijk om een annulatieverzekering te nemen. Zonder voldoende deelnemers zijn conferenties financieel niet levensvatbaar. En afgezien van covid-19 zijn mensen zich steeds meer bewust van milieuduurzaamheid en het terugdringen van onnodige reizen, waardoor conferenties onmodieus en anachronistisch zouden kunnen worden. Binnenlandse conferenties die met het openbaar vervoer bereikbaar zijn, zijn niet noodzakelijk slecht voor de duurzaamheid van het milieu, maar conferenties waarbij massaal met het vliegtuig wordt gereisd, zijn steeds moeilijker te rechtvaardigen.
Ik heb tijdens mijn loopbaan enorm veel geleerd van medische conferenties, ervaring opgedaan en professionele netwerken opgebouwd. Ik heb ze met zoveel plezier bijgewoond dat ze vaak tot de hoogtepunten van mijn jaar behoorden. Ik vraag me steeds meer af of wat ik nu voel nostalgie is...”
Meer lezen
