De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Patiënten met ongeneeslijke kanker willen heldere maar ook empathische gesprekken met hun oncoloog. Directief en vaag taalgebruik ervaren ze als schadelijk. Dit blijkt uit een studie van Universiteit Leiden en het Nivel.
Patiënten met ongeneeslijke kanker willen heldere maar ook empathische gesprekken met hun oncoloog. Directief en vaag taalgebruik ervaren ze als schadelijk. Dit blijkt uit een studie van Universiteit Leiden en het Nivel. De publicatie is ook verschenen in het wetenschappelijke Amerikaanse tijdschrift Cancer.
Het onderzoek maakt duidelijk dat communicatie met een patiënt met kanker schadelijk kan zijn op verschillende domeinen: het geven van informatie, het bespreken van een prognose, besluitvorming over een behandeling en (een gebrek aan) empathie.
Het geven van informatie zonder aandacht te hebben voor de emotionele impact, of zonder tijd te reserveren om de informatie te verwerken kan schadelijk zijn, net als het gebruik van jargon en vage beloftes. In plaats van ‘Ik zal u bellen’ te zeggen tegen een patiënt kan een arts bijvoorbeeld beter zeggen: ‘Ik zal u morgen tussen 4 en 5 bellen, zodra ik het heb besproken met het team.’ Dan krijgt de patiënt direct een indicatie wanneer dit zal gebeuren.
Patiënten verschillen van mening over de vraag of een arts ook in een vroeg stadium van de ziekte moet zeggen dat kiezen om je niet te laten behandelen – bijvoorbeeld met een chemokuur – ook een optie is: 49 procent vindt dit schadelijk terwijl 44 procent het verzwijgen van deze optie juist schadelijk vindt. Ook over communiceren over de prognose wordt verschillend gedacht. Ongeveer de helft van de patiënten vindt het onwenselijk dat een arts te expliciet benoemt wat de prognose is. De andere helft vindt dat juist wenselijk, omdat het anders onduidelijk is waar ze staan.
Meer lezen
