“Laat artsen na hun 65ste aan de slag blijven”

“Een beroepsgroep die niet aan bod komt in de berichtgeving over leeftijdsdiscriminatie, is die van de ziekenhuisartsen. Normaal wordt in ons land het contract met de ziekenhuisartsen stopgezet op 65 (binnenkort 67) jaar. Voor de meeste ziekenhuisartsen betekent dat ‘einde loopbaan’, behalve voor de minderheid die kan terugvallen op een privépraktijk. Pensioen zou een recht moeten zijn en geen plicht. In de VS is een derde (!) van de actieve geneesheren ouder dan 65 jaar. Ook bij ons verkiezen veel collega’s op die leeftijd aan de slag te blijven. Financiële motieven zijn daarbij minder belangrijk dan de passie voor het beroep en de gehechtheid aan de zorgrelatie met patiënten.

Hoewel de meeste ziekenhuisartsen zelfstandigen zijn, werken ze bijna altijd in associatief verband en hebben ze het akkoord van de collega’s van de associatie nodig (hetzelfde specialisme) om als oudere arts verder te mogen werken. Vaak stellen jongere collega’s een veto.

Bij gebrek aan andere argumenten blijft het leeftijdscriterium toch vaak doorslaggevend. De bijscholingsgraad van artsen daalt immers niet met de leeftijd, maar hangt vooral af van de mate van interactie met collega’s. In de VS duiken oudere artsen ook niet vaker op in de statistieken van medische fouten dan jongere collega’s. Die ‘malpractice’ piekt in de leeftijdscategorie 40-45 jaar. Artsen die autoritair optreden, worden wél vaker aangeklaagd voor foutief ­medisch handelen.”

Meer lezen

https://www.standaard.be/cnt/dmf20230109_98073555