Metabool actief visceraal vetweefsel correleert met een agressievere endometriumkanker

Obesitas is een belangrijke risicofactor voor endometriumkanker. Volgens de vorsers correleert de agressiviteit van de endometriumkanker niet alleen met de hoeveelheid visceraal vet, maar ook met de metabole activiteit ervan.

Een groep vorsers heeft de PET-CT-scanbeelden van 274 patiënten met endometriumkanker geanalyseerd, waarbij ze de metabole activiteit van het viscerale vetweefsel hebben beoordeeld naar de glucoseopname. Vrouwen met een hogere glucoseopname hadden vaker een gevorderde endometriumkanker met lymfekliermetastasen. De vorsers hebben geen sterke correlatie gevonden tussen het volume en de metabole activiteit van het viscerale vet. Dat zou erop kunnen wijzen dat de biologische kwaliteit van het weefsel belangrijker is dan de hoeveelheid.

Meerdere mechanismen zouden die correlatie kunnen verklaren: de chronische ontsteking van het viscerale vetweefsel zet cytokines en vetzuren vrij, die de tumorgroei stimuleren en de tumor helpen te ontsnappen aan het immuunsysteem. De ontsteking veroorzaakt ook insulineresistentie, en ook dat kan de kankergroei bevorderen. Adipokines en de moleculaire uitwisselingen tussen het vetweefsel en de tumorcellen zouden de uitzaaiing naar lymfeklieren kunnen vergemakkelijken.

Het is in de klinische routine nog niet mogelijk het metabolisme van het viscerale vet te meten met een PET-CT-scan. De vorsers denken evenwel dat de aanwinsten in de kwantitatieve beeldvorming, artificiële intelligentie en methoden van automatische segmentatie ons op termijn in staat zullen stellen de patiënten op te sporen die een hoog risico lopen, de behandeling dienovereenkomstig aan te passen en de evolutie van de ziekte te volgen.