Neovasculaire leeftijdsgebonden maculadegeneratie: langetermijnresultaten van het ‘observe and plan’-schema

Bij dat schema wordt de frequentie van injecties aangepast volgens de initiële respons teneinde de ziekte beter onder controle te brengen en de belasting voor de patiënten en het zorgstelsel te verlagen.

De analyse betreft 195 ogen van 181 patiënten van gemiddeld 79,5 ± 6,9 jaar, die gedurende gemiddeld 66 ± 37 maanden waren gevolgd en een behandeling hadden gekregen met ranibizumab of aflibercept volgens de principes van het ‘observe and plan’-protocol. De vorsers hebben informatie verzameld over het gezichtsvermogen, het aantal injecties en consultaties, de dikte van de centrale macula en eventuele complicaties.

De gemiddelde gezichtsscherpte is gestegen van 63 ± 17 letters (ETDRS) bij inclusie (equivalent aan een Snellen 20/63) naar 73 ± 14 letters na een jaar. Dat resultaat bleef gehandhaafd na zeven jaar: 70 ± 18 letters (20/40). De dikte van de centrale macula was significant verminderd van 375 ± 129 µm naar 276 ± 75 µm na een jaar en 279 ± 87 µm na zeven jaar. Het gemiddelde aantal injecties per jaar is geleidelijk gedaald: van 8,7 het eerste jaar naar 5,5 in het zevende jaar, terwijl de frequentie van consultaties stabiel is gebleven (circa vier tot vijf per jaar).