We zijn verheugd om u mee te delen dat het jaarlijkse congres «De ontmoetingen van Endocrinologie-Diabetes » zal plaatsvinden op zaterdag 29 november in het Holiday Inn Brussels Airport hotel, evenals online.
Dit evenement, georganiseerd door de vzw EDUETHICS, samen met Professoren Christophe De Block (UZ Antwerpen) en Régis Radermecker (U Liège), is een must geworden voor huisartsen en praktiserende diabetologen.
Er zal aandacht zijn voor de endocrinologie in de brede zin van het woord, maar ook voor de behandeling van diabetes die zoals de afgelopen jaren duidelijk werd constant evolueert. Een niet te missen afspraak voor zorgprofessionals die de levenskwaliteit van het almaar stijgend aantal diabetespatiënten ten goede zal komen.




 
   
   
   
   
   
   
   
   
   
  




Inhoudelijk klopt het artikel wel, maar de titel is misleidend: alsof een huisarts constant loopt te twijfelen.
Als onzekerheid hier betekent : het niet hebben van zekerheid , betreffende een diagnose, dan klopt het . Maar de huisarts die beslist of hij een aandoening zelf behandelt dan wel doorstuurt, is daarom niet onzeker. Heel vaak is het precies zijn "zekerheid" dat iets in de tweede lijn hoort, die zijn beslissing beïnvloedt.
Het grote verschil tussen de "zekerheid" in de tweede lijn en het niet hebben van zekerheid in eerste lijn, ligt voornamelijk in de technische ondersteuning in de tweede lijn ( en de tijd die men daar krijgt om iets uit te werken ) of in de ervaring (bv huidziekten) die een specialist opdoet , precies omdat hij de tweedelijnspathologie meer onder ogen krijgt.
Deze collega heeft in sé groot gelijk. MAAR...
Als dat defensief gedrag moet leiden tot een functie als doorgeefsluis naar de specialist, ben ik het er niet meer mee eens.
Een beetje zelfvertrouwen, onderzoek, denkwerk en soms wat opzoekwerk kan als huisarts al een heel eindje op weg helpen.
En dan BIJSCHOLEN, en hier bedoel ik niet de klassieke bijscholingen mee waar je de dag erna al niet meer weet waarover het ging, maar doelbewuste onderwerpen als infiltratietechnieken, palliatieve zorg en euthanasie, manuele therapie waarbij je een heel eindje verder komt met je anatomie; de nieuwere technieken van tegenwoordig: een cursus echografie; de toestellen ( connecteerbaar met een i-phone ) zijn best betaalbaar; dit is maar een greep uit de zovele voorbeelden. Deze kunnen alleen maar je zelfvertrouwen versterken en geeft je meer de kans om te werken met minder faalangst. Faalangst is de slechtste collega van een huisarts, overmoed evengoed. Gewoon het uiterste uit je kunnen halen en weten wanneer het probleem niet meer voor jou is, maar voor een hoger echelon. Dat is wat het is, en behoud vooral je zelfvertrouwen en inderdaad betrouw ook je natte vinger, of noem het ( niet ) pluisgevoel. We kunnen echt meer dan we denken, geloof mij.
Dr. A. Cornelissen.