De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
De medeontdekker van het ebolavirus vertelt de BMJ hoe hij persoonlijk is getroffen door long covid en hoe de pandemie eruit ziet in lage- en middeninkomenslanden.
Prof. Peter Piot heeft niet één maar twee ebola-epidemieën geïdentificeerd en helpen stoppen. Hij was ook een baanbrekend onderzoeker tijdens de hiv/aids-epidemie van de jaren tachtig. Maar toen covid-19 toesloeg, "hadden de virussen me eindelijk te pakken", vertelde hij Science in 2020.
Als viroloog had hij er al lang voor gewaarschuwd dat een nieuwe wereldwijde pandemie onvermijdelijk was. Maar hij had niet verwacht dat een coronavirus verantwoordelijk zou zijn - en hij had ook niet verwacht dat het hem in het ziekenhuis zou doen belanden. "Ik kreeg medio maart 2020 covid, in de eerste dagen van de pandemie," vertelt hij aan The BMJ. "Na de ziekenhuisopname en zo, dacht ik dat het voorbij was. En toen, gedurende ongeveer zes maanden, was ik uitgeput en had ik long- en hartproblemen.
"In het begin kon ik de trap niet meer op. Ik had interstitiële longontsteking, dus mijn röntgenfoto's zagen er wit uit, en ik had wat hartproblemen met atriumfibrillatie en zo. Maar het was het gevoel van extreme uitputting dat het langst duurde.
Piot zegt dat de wereld niet klaar was voor covid en niet klaar is voor de volgende pandemie. Eind maart 2020, voordat hij covid kreeg, gaf hij een lezing die was beïnvloed door zijn ervaring met het omgaan met HIV. Hij zei dat de wereld waarschijnlijk met dit nieuwe coronavirus zou moeten leven, en dat gelooft hij nog steeds. "SARS-CoV-2 volledig uitroeien zal niet lukken," zegt hij. "We moeten een modus vivendi-een manier vinden om te leven. En dat kan van samenleving tot samenleving verschillen."
Waarom hij uitgebreid in het openbaar sprak over zijn persoonlijke ervaring met covid en long covid? “Omdat in de begintijd van de pandemie het idee heerste dat covid ofwel een beetje griep was ofwel, als je zogenaamd kwetsbaar en fragiel was, je op de intensive care belandde en stierf. En ik wilde uitleggen dat er veel tussenin zit. Ik heb een groot deel van mijn leven gewerkt met mensen die met hiv leven, en we zouden er niet van dromen iets in onderzoeksprogramma's te doen zonder de mensen die ermee te maken hebben erbij te betrekken.”
