De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
In een cohortonderzoek bij bijna 20 000 patiënten met een atopische dermatitis is een hogere incidentie van psoriasis vastgesteld bij de patiënten die werden behandeld met dupilumab, dan bij de patiënten die andere geneesmiddelen via algemene weg kregen.
Het retrospectieve observatieonderzoek is uitgevoerd bij 19 270 volwassen patiënten met een atopische dermatitis, die in twee vergelijkbare groepen werden ingedeeld: 9860 patiënten hadden dupilumab gekregen en 9860 een andere systemische behandeling (corticosteroïden, methotrexaat, ciclosporine, azathioprine of mycofenolaat mofetil). Na matching voor een propensity score en een follow-up van drie jaar was de cumulatieve incidentie van psoriasis hoger in de dupilumabgroep(2,86%) dan in de controlegroep (1,79 %) (p < 0,001). Dupilumab is een monoclonale antistof gericht tegen de α-subeenheid van de interleukine-4-receptor.
De hazard ratio van psoriasis was 1,58 (95% BI: 1,25-1,99) in de dupilumabgroep, dus een 58% hoger risico. Het NNH (‘number needed to harm’, het aantal patiënten dat moet worden behandeld, om één extra geval van psoriasis te zien) was 94 met dupilumab in vergelijking met de andere systemische geneesmiddelen. Het risico op psoriatische artritis was echter niet significant hoger in de dupilumabgroep (HR: 1,97; 95% BI: 0,75-5,18).
Dat hogere risico is ook waargenomen in meerdere subgroepen van patiënten met atopische dermatitis zoals patiënten met atopische comorbiditeit (HR: 1,42; 95% BI: 1,06-1,89) en patiënten met een IgE-spiegel voor behandeling < 0,048 mg/dl (HR: 1,59; 95% BI: 1,26-2,01). De correlatie tussen dupilumab en psoriasis werd ook teruggevonden bij patiënten met astma zonder atopische dermatitis (HR: 2,13; 95% BI: 1,38-3,31).
De auteurs concluderen dat patiënten met een atopische dermatitis die worden behandeld met dupilumab, een hoger risico lopen op psoriasis dan patiënten die met andere systemische geneesmiddelen worden behandeld. Maar gezien het geraamde NNH van 94 is het klinische belang daarvan allicht beperkt.
Hier klikken om er meer over te vernemen.