De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Koen Byttebier, professor socio-economische ethiek aan de Vrije Universiteit Brussel, onderzocht de geslaagde en mislukte aanpak van de coronapandemie door overheden.
Van 2020 tot vandaag ondervindt de wereld de gevolgen van de Covid-19 pandemie. De oorzaak ligt uiteraard bij een virus, maar de graad van verspreiding van dit virus, en het daarmee verbonden aantal besmettingsgevallen en overlijdens, is in grote mate afhankelijk van socio-economische factoren. Het verloop van de pandemie vertoont dan ook grote verschillen van land tot land. Onderzoek maakte reeds duidelijk dat de aard van de reactie van een land, bv. eliminatie-beleid, mitigatie-beleid, herd-immunity,… sterk wordt bepaald door politieke en ideologische factoren. En deze factoren zijn dan ook heel bepalend geweest voor goede of slechte resultaten in het bestrijden van de pandemie.
Het boek van Koen Byttebier, VUB-professor voor socio-economische ethiek verbonden aan de faculteit Recht en Criminologie, is één van de eerste studies waarin deze socio-economische factoren grondig aan bod komen. Hij stelt hierin dat tal van landen faalden, zowel in de preventie als in de reactie op Covid-19.
Het boek legt de nadruk op de situatie in volgende Westerse landen: de VS, het VK en de lidstaten van de EU. In 11 hoofdstukken bespreekt Byttebier gedetailleerd de meest belangrijke socio-economische factoren, waarbij hij de oorzaken van Covid-19 bespreekt, de beleidsmatige en politieke reactie hierop, ook de reactie van monetaire instellingen zoals de centrale banken en het IMF. Byttebier onderzocht verder de impact van de pandemie op het fiscaal beleid, de gezondheidszorg, op woonzorgcentra, de arbeidsmarkt, het onderwijs, de ontwikkeling van vaccins en medicatie en op socio-economische ongelijkheid.
Byttebier: “In mijn boek kom ik tot de vaststelling dat het falen om adequaat op te treden tegen de verspreiding van het Covid-19 virus, in sterke mate is voortgevloeid uit neoliberaal beleid. Een initiële houding van neoliberale regeringen in diverse landen ter wereld was er bijvoorbeeld één van niet te reageren, waardoor in de periode die is verstreken tussen het moment dat de WHO de alarmbel luidde en Westerse regeringen eindelijk bereid waren tot het nemen van maatregelen, veel kostbare tijd is verloren - sommigen gewagen zelfs van "de verloren zes weken”. Een andere betreft de absolute primauteit van de economische belangen die het economisch neoliberalisme propageert, zelfs ten koste van de volksgezondheid. Hierdoor waren tal van regeringen niet bereid om maatregelen snel af te kondigen, of om genomen maatregelen gedurende voldoende lange tijd vol te houden, met als gevolg de voortdurend op en neer gaande curves van besmettingen en dodenaantallen. Een andere factor is geweest dat landen die in de aanloop tot de Covid-19 pandemie het sterkst hadden bloot gestaan aan neoliberaal bezuiningsbeleid, ook het slechtst voorbereid waren op het uitbreken van een dergelijk virus. Problematisch in dat verband waren bv. de onderbezetting in zieken- en rusthuizen, het niet beschikken over beschermingsmateriaal, noch over de productiecapaciteit om deze zelf te vervaardigen, naast vele ander voorbeelden."
https://press.vub.ac.be/vub-onderzoeker-koen-byttebier-schrijft-boek-over-covid-19-en-kapitalisme
Het smossen met geld door de politiekers wordt toch terug gerecupereerd door het systeem, waar niemand tegenop kan.
Wat moeten we er ons dan nog in druk maken. Alles is met het computertijdperk en onzinnige statistieken die veralgemenen en buitenproportionele werkpaarden opzoeken, toch op automatische piloot en buitenissig..