Solidaris: financiële moeilijkheden achter de schermen?

Indien deze informatie bevestigd wordt, zou het niet gaan om de mutualiteit zelf — die als publiekrechtelijke instelling onder het Ziekenfondsendecreet valt en dus niet als commerciële onderneming kan worden erkend — maar veeleer om een van haar dochterondernemingen die actief is in de verzekerings- of administratieve sfeer.

Deze context werpt mogelijk een nieuw licht op enkele recente standpunten van Solidaris, zoals de uitgesproken weerstand tegen hervormingen van de nomenclatuur of tegen herwaarderingen van medische prestaties, en het weigeren om geconventioneerde ereloonsupplementen binnen hospitalisatieverzekeringen terug te betalen. Met andere woorden: een defensieve strategie als reactie op een verzwakte financiële positie.

Tegelijkertijd roept de ongelijke behandeling van het statuut van verhoogde tegemoetkoming (VT) steeds meer vragen op binnen het zorgveld. Wanneer het automatisch wordt toegekend, vervult dit statuut zijn sociale functie. Maar wanneer het gebaseerd is op aangegeven inkomsten, wordt geen rekening gehouden met andere vormen van vermogen (zoals huurinkomsten of dividenden), wat de deur openzet voor misbruik. Dit leidt tot een paradoxale situatie: de meest kwetsbare patiënten ondervinden moeilijkheden om toegang te krijgen tot dit statuut, terwijl anderen met meer middelen onterecht van vrijstellingen profiteren.

Ten slotte vragen sommigen zich af of er zich geen strategische verschuiving voordoet bij bepaalde mutualiteiten richting een model dat economisch gunstig is voor hun aanvullende verzekeringen: door de groep patiënten met het VT-statuut te vergroten, zouden zij hun verplichte tussenkomsten kunnen beperken en tegelijk het belang (en de winstgevendheid) van facultatieve verzekeringen zoals BINGO kunnen vergroten. Als deze kortzichtige logica klopt, zou ze bijdragen tot een geleidelijke uitholling van ons gezondheidszorgsysteem...